Σκέψεις και ερωτήματα στο θέμα της δίωξης 79 συμπολιτών μας…

του Γεώργιου Χ. Παντούλα DO, Διπλωματούχος οστεοπαθητικός

Το τελευταίο διάστημα έχει λάβει αρκετή δημοσιότητα το θέμα της δίωξης 79 συμπολιτών μας από την Θεσσαλονίκη, γονέων αλλά και επαγγελματιών υγείας. Βρέθηκαν κατηγορούμενοι εξαιτίας των κατ΄ οίκον τοκετών των παιδιών τους. Διώκονται για μόλυνση του περιβάλλοντος από κακή διαχείριση ιατρικών αποβλήτων (πλακούντας!), τα οποία θέτουν σε κίνδυνο τη δημόσια υγεία. Επίσης, οι ιατροί κατηγορούνται για ψευδή ιατρική πιστοποίηση και οι γονείς για ηθική αυτουργία σε ψευδή ιατρική πιστοποίηση. Διώκονται από την πρόεδρο του Συλλόγου Μαιών Θεσσαλονίκης. 

Έχουν γραφεί και ειπωθεί πολλά. Έχουμε άρθρα διαμαρτυρίας γονέων, επερωτήσεις βουλευτών, είτε στην ελληνική βουλή είτε στην ευρωβουλή, συνεντεύξεις τύπου από τις δύο πλευρές κτλ. Έχοντας τη διττή ιδιότητα, αφενός του επαγγελματία οστεοπαθητικού, ο οποίος βοηθάει έγκυες στην προετοιμασία του τοκετού γενικότερα ή στις τυχόν μυοσκελετικές διαταραχές, τόσο κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης όσο και αργότερα, αλλά και του γονιού, ο οποίος πέρασε από τον τοκετό στο ιδιωτικό μαιευτήριο, στην εμπειρία του φυσικού κατ’ οίκον τοκετού, θα ήθελα να θέσω κάποια γενικότερα ερωτήματα με έναυσμα αυτήν την υπόθεση. Δε θα αναφερθώ σε στατιστικές και έρευνες, θέλω απλά να προβληματίσω και ίσως να ξεκινήσω μια συζήτηση για την υγεία, το ανθρώπινο δικαίωμα στην υγεία και στην ελευθερία των επιλογών μας. 

 

Κατ΄αρχήν, το να θέλει ένας σύλλογος να διαφυλάξει τα επαγγελματικά του δικαιώματα και να επιδιώκει τη βελτίωση των μελών του για την προστασία των θεραπευομένων, αλλά και των επαγγελματιών, είναι πραγματικά αξιέπαινο και ζητούμενο. Στο κάτω-κάτω, αυτός είναι και ο επίσημος φορέας επικοινωνίας ανάμεσα στο επίσημο κράτος και στο κοινό και σε αντίθετη περίπτωση θα πρέπει να απολογηθεί για οποιαδήποτε αρνητικό περιστατικό.

Διάβασα πριν λίγες ημέρες, πως η διαδικασία του κατ΄ οίκον τοκετού είναι "νόμιμη" (τι σημαίνει νόμιμος τοκετός;) όταν τηρούνται τα πρωτόκολλα μητρικής φροντίδας και εκτελούνται από άτομα με άδεια άσκησης του μαιευτικού επαγγέλματος και πως υπάρχουν πρωτόκολλα, τα οποία προβλέπουν την παρουσία δύο μαιών ή μιας μαίας και ενός γιατρού ή καλύτερα μαιευτήρα ή ενός νεογνολόγου.

Σιγά μη φέρουμε και τον Πάπα! 

 

Θέλω να ρωτήσω γενικότερα, υπάρχει νομοθεσία η οποία να επιβάλει τη θεραπευτική προσέγγιση σ’ ένα περιστατικό; Σε οποιαδήποτε περιστατικό. Έχουμε παραδείγματα ανθρώπων, οι οποίοι ασθενείς από ποικίλα νοσήματα, μπορεί να γυρίσουν όλον τον κόσμο για να βρουν την υγεία τους. Έχουν ή δεν έχουν δικαίωμα; Θα πάνε από οποιοδήποτε εμπειρικό-πρακτικό θεραπευτή του χωριού, μέχρι σε άγιο θεραπευτή στην Βραζιλία. Θα πάρουν από το πιο σύγχρονο φάρμακο μέχρι και το τελευταίο δηλητήριο. Έχουν δικαίωμα; Υπάρχει νόμος να τους επιβάλλει τι πρέπει να κάνουν; Ποιος νομοθέτης μπορεί να εξασφαλίσει οποιαδήποτε ίαση; Έχουμε υπόψη μας ότι στα δικαιώματα του ασθενούς:

Ν. 2071/92 ΦΕΚ 123/92 τ.α , Άρθρο 47, Τα δικαιώματα και οι υποχρεώσεις του ασθενούς: “Ο ασθενής έχει το δικαίωμα να συγκατατεθεί ή να αρνηθεί κάθε διαγνωστική ή θεραπευτική πράξη που πρόκειται να διενεργηθεί σε αυτόν.”

 

Είναι άλλο θέμα, το επίσημο κράτος να αναγνωρίζει έναν φορέα υγείας και να τον εξουσιοδοτεί για κάποιες θεραπευτικές πράξεις και εν πάση περιπτώσει να είναι αυτοί οι επαγγελματίες, οι οποίοι θα αμειφτούν από το κράτος για τις πράξεις τους και άλλο θέμα, το δικαίωμά μας στην υγεία. Είτε αυτό λέγεται πρόληψη, είτε απλή μυοσκελετική διαταραχή, είτε ανίατη πάθηση. Και αν η αγωγή που κατοχυρώνει το κράτος, δεν ταιριάζει στον ασθενή; Μπορεί να είναι ξεπερασμένη, ή να μην ταιριάζει στις πεποιθήσεις ή στην ιδιοσυγκρασία του ατόμου; Χάριν παραδείγματος, πριν μερικά χρόνια στη Γαλλία ψηφίστηκε νόμος, ο οποίος επέτρεψε την επιλογή στους πολίτες για το βελονισμό, την ομοιοπαθητική, την χειροπρακτική και την οστεοπαθητική. 

 

Μπορούμε να επιβάλλουμε μία θεραπεία; Έχει δικαίωμα επιλογής κάθε άτομο, μέσα σε μια κοινωνία, για την δική του υγεία; Πόσο μάλλον όταν πρόκειται για μία έγκυο, η οποία θέλει να βιώσει αυτή τη φυσιολογική εμπειρία υγείας. Η έγκυος δεν είναι άρρωστη. Είναι ένας άνθρωπος, η οποία στα πλαίσια του αυτοπροσδιορισμού της και της αυτοπραγμάτωσης της, μπορεί να θέλει, να επιθυμεί η ίδια να γεννήσει όπου θέλει, με όποιον θέλει και όποτε θέλει. Έχει δικαίωμα ή όχι; 

 

Οπωσδήποτε μπορεί να υπάρξουν κίνδυνοι και επιπλοκές. Άλλο πράγμα η ενημέρωση και πρόληψη και άλλο πράγμα η μελλοντολογία και κινδυνολογία. Για την μελλοντολογία, να πάμε σε μια χαρτορίχτρα ή σε καφετζού. Για την επικινδυνολογία όμως και την προφανή τρομοκρατία την οποία σπέρνουμε ως επαγγελματίες, ίσως για να έχουμε εμείς ρόλο ύπαρξης, αναρωτιέμαι ποιος χρειάζεται πραγματικά θεραπεία και τι είδους θεραπεία. Με πόσο θάνατο και φόβο θα συσχετίσουμε τους τοκετούς; 

 

Πώς γίνεται σήμερα, με την ιατρική εξέλιξη και τεχνολογία, να μην υποστηρίζουμε ένα ζευγάρι σε αυτή την χαρμόσυνη εμπειρία. Αν ένα ζευγάρι είναι απολύτως υγιές και ετοιμάζονται να φέρουν στον κόσμο το τρίτο παιδάκι τους, έχουν πλέον τη σχετική εμπειρία και θέλουν να γεννήσουν σε ένα νησί οι δυο τους, έχουν δικαίωμα; 

 

Ακούσαμε για μόλυνση του περιβάλλοντος από τους πλακούντες. Χαίρομαι που έμαθα με ποιο τρόπο οι πρόγονοι μου μόλυναν το περιβάλλον. Υπάρχει νομοθεσία για ιατρικά απόβλητα και αν ναι, πώς τηρείται από τα μεγάλα υγειονομικά κέντρα, για να φτάσουμε στο απειροελάχιστο των κατ’ οίκον τοκετών; 

 

Οπωσδήποτε, ιστοί και όργανα είναι απόβλητα. Και των υγιών; Οι πάνες των παιδιών που πάνε στα σκουπίδια με όλα τα κόπρανα; Τα μικροβιολογικά εργαστήρια της γειτονιάς, τι κάνουν τα απόβλητά τους; Τα υδραργυρικά σφραγίσματα τα οποία πάνε στην αποχέτευση; Η έμμηνος ρήση των γυναικών; Πού πάνε αυτά; Και αν κάποια γυναίκα έχει ηπατίτιδα Β ή ΑIDS; Τους νεκρούς μας πού τους θάβουμε; Τα νεκρά ζώα στην άσφαλτο; Τα νεκρά ζώα στην άγρια φύση; 

 

Και εν τέλει, εάν κάποια μητέρα θέλει να κρατήσει τον πλακούντα της, δεν μπορεί;

Το θέμα της συμμετοχής στην ψευδή δήλωση για το παιδί σου; Ακούστηκε ότι υπάρχει ενδεχόμενο εμπορίας βρεφών. Σήμερα που η εξέταση DNA σε λίγο θα γίνεται από τα ψιλικατζίδικα; Τα ερωτήματα πολλά. Είμαι βέβαιος πως θα έχετε και άλλα. Ακόμη και το πώς έφτασε αυτή η υπόθεση στο δικαστήριο με τέτοιο κατηγορητήριο; Η δικαιοσύνη θα πράξη το έργο της, όμως είναι μια ευκαιρία διευκρίνησης ανθρωπίνων δικαιωμάτων ή ευθεία επίθεση σε ό,τι μικρό ελεύθερο και ανεξάρτητο; 

 

Προσωπικά, με απασχολεί περισσότερο η υπογεννητικότητα των Ελλήνων, εξαιτίας των καταστάσεων που βιώνουμε, παρά η επικινδυνότητα των φυσικών τοκετών. Σήμερα υπάρχουν οι προϋποθέσεις της υγείας των εγκύων.

Προϋποθέσεις γενικότερης ευημερίας δεν υπάρχουν.

Έρρωσθε!

Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό  Holistic Life