Η Δίωξη των 79 από το Σύλλογο Μαιών - Μαιευτών Θεσσαλονίκης ( Δελτίο ΕΤ3 - 30/05/2013 )

Η Δίωξη των 79 από το Σύλλογο Μαιών - Μαιευτών Θεσσαλονίκης
( Δελτίο ΕΤ3 - 30/05/2013 )

Του Σ. ΑΠΟΣΤΟΛΑΚΗ

«Απόβλητο» χαρακτηρίζεται ο πλακούντας σε μηνυτήρια αναφορά, για «ρύπανση περιβάλλοντος», κατά ζευγαριών που αποφάσισαν να φέρουν στον κόσμο το παιδί τους μέσα στο ίδιο τους το σπίτι, και γιατρών που παρίσταντο για να προσφέρουν βοήθεια σε περίπτωση έκτακτης ανάγκης.

Την κατηγορία αντιμετωπίζουν 63 γονείς και 16 γιατροίΖευγάρια και γιατροί θα καθίσουν στο εδώλιο του κατηγορουμένου, στις 11 Ιουνίου στη Θεσσαλονίκη, έπειτα από μηνυτήρια αναφορά της προέδρου του Συλλόγου Μαιών - Μαιευτών Θεσσαλονίκης, Βικτωρίας Μοσχάκη, γιατί μετά τη γέννα δεν παρέδωσαν ως «απόβλητο» το βιολογικό υλικό του πλακούντα σε ιδιωτικές εταιρείες «διαχείρισης αποβλήτων». Ενδεχομένως προτίμησαν να το μεταχειρισθούν με σεβασμό στη σημειολογία του ως ένωσης μητέρας - παιδιού. Την κατηγορία αντιμετωπίζουν 63 γονείς και 16 γιατροί. Η υπόθεση αφορά γέννες που έγιναν στα σπίτια των ζευγαριών στη Θεσσαλονίκη, τα έτη 2009 και 2010.

«Σύμφωνα με την ισχύουσα νομοθεσία, η μητέρα μπορεί να διαθέσει όπως θέλει τον πλακούντα της, αρκεί να μην είναι μολυσματικός», υπογραμμίζει η συνήγορος των κατηγορουμένων, Σοφία Κυνηγοπούλου.

Σε επιστολή της Λήδας Κούτρα, προέδρου της Ελληνικής Δράσης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, προς τον υπουργό Υγείας, αναφέρεται ότι ο Σύλλογος Μαιών - Μαιευτών Θεσσαλονίκης κάνει λόγο για «τεράστιες ποσότητες μολυσματικών αποβλήτων» και «σοβαρή απειλή της δημόσιας υγείας». Επισημαίνει επίσης ότι ο πλακούντας χρησιμοποιείται ευρέως στη βιομηχανία παρασκευής καλλυντικών.

Θέτει θέμα για το κατά πόσον οι γυναίκες στην Ελλάδα είναι ελεύθερες να επιλέξουν τις συνθήκες του τοκετού τους, καθώς γνωρίζουν ότι τόσο οι ίδιες, αλλά και οι μαίες, οι επαγγελματίες υγείας και οι γιατροί τους, που παρευρίσκονται, ενδέχεται να βρεθούν στο εδώλιο του κατηγορουμένου, καθώς στην πράξη στοχοποιείται από την πολιτεία ο τοκετός στο σπίτι.

«Ο πλακούντας είναι μέλος του σώματος της μητέρας. Τρέφει το έμβρυο για 9 μήνες και είναι ο δεσμός της μαζί του. Δεν είναι "μολυσματικό απόβλητο" που πρέπει να καταστραφεί», λέει η εκπρόσωπος του συλλόγου, Αντωνία Θεοδωράκη. Η ίδια, μετά την τραυματική εμπειρία από τη γέννηση του πρώτου παιδιού της σε κλινική, γέννησε το δεύτερο στο σπίτι. «Τον πλακούντα τον έθαψα με σεβασμό στην αυλή μου και από πάνω φύτεψα ένα δέντρο, το οποίο το βλέπω να μεγαλώνει μαζί με το αγοράκι μου», λέει. Επισημαίνει ότι ο φυσιολογικός τοκετός στο σπίτι είναι πιο ανώδυνος απ' ό,τι σε κλινική. «Οι ορμόνες που παράγει το σώμα είναι παρόμοιες με αυτές της σεξουαλικής πράξης. Ηρεμούν και χαλαρώνουν τη γυναίκα. Στην κλινική η γυναίκα υφίσταται δέσιμο, κλύσμα, καλωδιώσεις, φάρμακα, μη απαραίτητες καισαρικές, σαν να πρόκειται για αρρώστια. Πώς να ηρεμήσεις έτσι και να φέρεις στον κόσμο ένα παιδί; Η γέννα δεν είναι ασθένεια. Είναι το πιο φυσιολογικό πράγμα στον κόσμο», υπογραμμίζει η Α. Θεοδωράκη.

Εν όψει αυτής της δίκης, ο υπό σύσταση σύλλογος «Εγκυμονώ - Γεννώ - Επιλέγω - Birth Choices» διοργανώνει στη Θεσσαλονίκη μια γιορτή για την ελευθερία στη γέννα. Ενα διήμερο φεστιβάλ (31/5 - 1/6, Block 33, 26ης Οκτωβρίου 33), με στόχο την υποστήριξη και την ενημέρωση των μελλοντικών γονιών για τις επιλογές στον τοκετό, και την ευαισθητοποίηση της κοινωνίας στα θέματα της μητρότητας.

Πηγη : http://www.enet.gr/?i=news.el.ellada&id=366570

Σκέψεις και ερωτήματα στο θέμα της δίωξης 79 συμπολιτών μας…

του Γεώργιου Χ. Παντούλα DO, Διπλωματούχος οστεοπαθητικός

Το τελευταίο διάστημα έχει λάβει αρκετή δημοσιότητα το θέμα της δίωξης 79 συμπολιτών μας από την Θεσσαλονίκη, γονέων αλλά και επαγγελματιών υγείας. Βρέθηκαν κατηγορούμενοι εξαιτίας των κατ΄ οίκον τοκετών των παιδιών τους. Διώκονται για μόλυνση του περιβάλλοντος από κακή διαχείριση ιατρικών αποβλήτων (πλακούντας!), τα οποία θέτουν σε κίνδυνο τη δημόσια υγεία. Επίσης, οι ιατροί κατηγορούνται για ψευδή ιατρική πιστοποίηση και οι γονείς για ηθική αυτουργία σε ψευδή ιατρική πιστοποίηση. Διώκονται από την πρόεδρο του Συλλόγου Μαιών Θεσσαλονίκης. 

Έχουν γραφεί και ειπωθεί πολλά. Έχουμε άρθρα διαμαρτυρίας γονέων, επερωτήσεις βουλευτών, είτε στην ελληνική βουλή είτε στην ευρωβουλή, συνεντεύξεις τύπου από τις δύο πλευρές κτλ. Έχοντας τη διττή ιδιότητα, αφενός του επαγγελματία οστεοπαθητικού, ο οποίος βοηθάει έγκυες στην προετοιμασία του τοκετού γενικότερα ή στις τυχόν μυοσκελετικές διαταραχές, τόσο κατά τη διάρκεια της εγκυμοσύνης όσο και αργότερα, αλλά και του γονιού, ο οποίος πέρασε από τον τοκετό στο ιδιωτικό μαιευτήριο, στην εμπειρία του φυσικού κατ’ οίκον τοκετού, θα ήθελα να θέσω κάποια γενικότερα ερωτήματα με έναυσμα αυτήν την υπόθεση. Δε θα αναφερθώ σε στατιστικές και έρευνες, θέλω απλά να προβληματίσω και ίσως να ξεκινήσω μια συζήτηση για την υγεία, το ανθρώπινο δικαίωμα στην υγεία και στην ελευθερία των επιλογών μας. 

 

Κατ΄αρχήν, το να θέλει ένας σύλλογος να διαφυλάξει τα επαγγελματικά του δικαιώματα και να επιδιώκει τη βελτίωση των μελών του για την προστασία των θεραπευομένων, αλλά και των επαγγελματιών, είναι πραγματικά αξιέπαινο και ζητούμενο. Στο κάτω-κάτω, αυτός είναι και ο επίσημος φορέας επικοινωνίας ανάμεσα στο επίσημο κράτος και στο κοινό και σε αντίθετη περίπτωση θα πρέπει να απολογηθεί για οποιαδήποτε αρνητικό περιστατικό.

Διάβασα πριν λίγες ημέρες, πως η διαδικασία του κατ΄ οίκον τοκετού είναι "νόμιμη" (τι σημαίνει νόμιμος τοκετός;) όταν τηρούνται τα πρωτόκολλα μητρικής φροντίδας και εκτελούνται από άτομα με άδεια άσκησης του μαιευτικού επαγγέλματος και πως υπάρχουν πρωτόκολλα, τα οποία προβλέπουν την παρουσία δύο μαιών ή μιας μαίας και ενός γιατρού ή καλύτερα μαιευτήρα ή ενός νεογνολόγου.

Σιγά μη φέρουμε και τον Πάπα! 

 

Θέλω να ρωτήσω γενικότερα, υπάρχει νομοθεσία η οποία να επιβάλει τη θεραπευτική προσέγγιση σ’ ένα περιστατικό; Σε οποιαδήποτε περιστατικό. Έχουμε παραδείγματα ανθρώπων, οι οποίοι ασθενείς από ποικίλα νοσήματα, μπορεί να γυρίσουν όλον τον κόσμο για να βρουν την υγεία τους. Έχουν ή δεν έχουν δικαίωμα; Θα πάνε από οποιοδήποτε εμπειρικό-πρακτικό θεραπευτή του χωριού, μέχρι σε άγιο θεραπευτή στην Βραζιλία. Θα πάρουν από το πιο σύγχρονο φάρμακο μέχρι και το τελευταίο δηλητήριο. Έχουν δικαίωμα; Υπάρχει νόμος να τους επιβάλλει τι πρέπει να κάνουν; Ποιος νομοθέτης μπορεί να εξασφαλίσει οποιαδήποτε ίαση; Έχουμε υπόψη μας ότι στα δικαιώματα του ασθενούς:

Ν. 2071/92 ΦΕΚ 123/92 τ.α , Άρθρο 47, Τα δικαιώματα και οι υποχρεώσεις του ασθενούς: “Ο ασθενής έχει το δικαίωμα να συγκατατεθεί ή να αρνηθεί κάθε διαγνωστική ή θεραπευτική πράξη που πρόκειται να διενεργηθεί σε αυτόν.”

 

Είναι άλλο θέμα, το επίσημο κράτος να αναγνωρίζει έναν φορέα υγείας και να τον εξουσιοδοτεί για κάποιες θεραπευτικές πράξεις και εν πάση περιπτώσει να είναι αυτοί οι επαγγελματίες, οι οποίοι θα αμειφτούν από το κράτος για τις πράξεις τους και άλλο θέμα, το δικαίωμά μας στην υγεία. Είτε αυτό λέγεται πρόληψη, είτε απλή μυοσκελετική διαταραχή, είτε ανίατη πάθηση. Και αν η αγωγή που κατοχυρώνει το κράτος, δεν ταιριάζει στον ασθενή; Μπορεί να είναι ξεπερασμένη, ή να μην ταιριάζει στις πεποιθήσεις ή στην ιδιοσυγκρασία του ατόμου; Χάριν παραδείγματος, πριν μερικά χρόνια στη Γαλλία ψηφίστηκε νόμος, ο οποίος επέτρεψε την επιλογή στους πολίτες για το βελονισμό, την ομοιοπαθητική, την χειροπρακτική και την οστεοπαθητική. 

 

Μπορούμε να επιβάλλουμε μία θεραπεία; Έχει δικαίωμα επιλογής κάθε άτομο, μέσα σε μια κοινωνία, για την δική του υγεία; Πόσο μάλλον όταν πρόκειται για μία έγκυο, η οποία θέλει να βιώσει αυτή τη φυσιολογική εμπειρία υγείας. Η έγκυος δεν είναι άρρωστη. Είναι ένας άνθρωπος, η οποία στα πλαίσια του αυτοπροσδιορισμού της και της αυτοπραγμάτωσης της, μπορεί να θέλει, να επιθυμεί η ίδια να γεννήσει όπου θέλει, με όποιον θέλει και όποτε θέλει. Έχει δικαίωμα ή όχι; 

 

Οπωσδήποτε μπορεί να υπάρξουν κίνδυνοι και επιπλοκές. Άλλο πράγμα η ενημέρωση και πρόληψη και άλλο πράγμα η μελλοντολογία και κινδυνολογία. Για την μελλοντολογία, να πάμε σε μια χαρτορίχτρα ή σε καφετζού. Για την επικινδυνολογία όμως και την προφανή τρομοκρατία την οποία σπέρνουμε ως επαγγελματίες, ίσως για να έχουμε εμείς ρόλο ύπαρξης, αναρωτιέμαι ποιος χρειάζεται πραγματικά θεραπεία και τι είδους θεραπεία. Με πόσο θάνατο και φόβο θα συσχετίσουμε τους τοκετούς; 

 

Πώς γίνεται σήμερα, με την ιατρική εξέλιξη και τεχνολογία, να μην υποστηρίζουμε ένα ζευγάρι σε αυτή την χαρμόσυνη εμπειρία. Αν ένα ζευγάρι είναι απολύτως υγιές και ετοιμάζονται να φέρουν στον κόσμο το τρίτο παιδάκι τους, έχουν πλέον τη σχετική εμπειρία και θέλουν να γεννήσουν σε ένα νησί οι δυο τους, έχουν δικαίωμα; 

 

Ακούσαμε για μόλυνση του περιβάλλοντος από τους πλακούντες. Χαίρομαι που έμαθα με ποιο τρόπο οι πρόγονοι μου μόλυναν το περιβάλλον. Υπάρχει νομοθεσία για ιατρικά απόβλητα και αν ναι, πώς τηρείται από τα μεγάλα υγειονομικά κέντρα, για να φτάσουμε στο απειροελάχιστο των κατ’ οίκον τοκετών; 

 

Οπωσδήποτε, ιστοί και όργανα είναι απόβλητα. Και των υγιών; Οι πάνες των παιδιών που πάνε στα σκουπίδια με όλα τα κόπρανα; Τα μικροβιολογικά εργαστήρια της γειτονιάς, τι κάνουν τα απόβλητά τους; Τα υδραργυρικά σφραγίσματα τα οποία πάνε στην αποχέτευση; Η έμμηνος ρήση των γυναικών; Πού πάνε αυτά; Και αν κάποια γυναίκα έχει ηπατίτιδα Β ή ΑIDS; Τους νεκρούς μας πού τους θάβουμε; Τα νεκρά ζώα στην άσφαλτο; Τα νεκρά ζώα στην άγρια φύση; 

 

Και εν τέλει, εάν κάποια μητέρα θέλει να κρατήσει τον πλακούντα της, δεν μπορεί;

Το θέμα της συμμετοχής στην ψευδή δήλωση για το παιδί σου; Ακούστηκε ότι υπάρχει ενδεχόμενο εμπορίας βρεφών. Σήμερα που η εξέταση DNA σε λίγο θα γίνεται από τα ψιλικατζίδικα; Τα ερωτήματα πολλά. Είμαι βέβαιος πως θα έχετε και άλλα. Ακόμη και το πώς έφτασε αυτή η υπόθεση στο δικαστήριο με τέτοιο κατηγορητήριο; Η δικαιοσύνη θα πράξη το έργο της, όμως είναι μια ευκαιρία διευκρίνησης ανθρωπίνων δικαιωμάτων ή ευθεία επίθεση σε ό,τι μικρό ελεύθερο και ανεξάρτητο; 

 

Προσωπικά, με απασχολεί περισσότερο η υπογεννητικότητα των Ελλήνων, εξαιτίας των καταστάσεων που βιώνουμε, παρά η επικινδυνότητα των φυσικών τοκετών. Σήμερα υπάρχουν οι προϋποθέσεις της υγείας των εγκύων.

Προϋποθέσεις γενικότερης ευημερίας δεν υπάρχουν.

Έρρωσθε!

Δημοσιεύτηκε στο περιοδικό  Holistic Life 

ΤΟΚΕΤΟΣ ΣΤΟ ΣΠΙΤΙ, ΕΛΛΑΔΑ 2013

Η επιλογή της γέννας στο σπίτι είναι ανθρώπινο δικαίωμα (Απόφαση Ternovsky v. Hungary (no. 67545/09), της 14.12.2010). Κάθε γυναίκα έχει το δικαίωμα να επιλέξει τον τόπο και τον τρόπο με τον οποίο επιθυμεί να γεννήσει και θα έπρεπε να της αποδίδεται ο κατάλληλος σεβασμός ως προς την επιλογή της.

Δυστυχώς ζω σε μια χώρα όπου τα ανθρώπινα δικαιώματα καταπατώνται καθημερινά. Τα οικονομικά συμφέροντα, οι ατομικές λύσεις σε συλλογικά προβλήματα, η διαστρέβλωση της αλήθειας από τα ΜΜΕ και ο προβατοποιημένος άνθρωπος στη σύγχρονη καπιταλιστική κοινωνία, δεν μας αφήνουν ανεπηρέαστους. Οι ταπεινωτικές εργασιακές συνθήκες, η ανασφάλιστη εργασία, η ανεργία και η δυσκολία επιβίωσης είναι πλέον η καθημερινότητα πολλών συμπολιτών μου. Με το γενικευμένο κλίμα καταπάτησης αξιών που επικρατεί σήμερα στην Ελλάδα, φτάνουμε και στην προσπάθεια χειραγώγησης της γυναίκας, στην πιο τρυφερή στιγμή ίσως της ζωής της, τη γέννα του παιδιού της. ‘Μας είπαν πώς θα ζούμε, τι θα τρώμε, τι θα βλέπουμε, πώς θα αναπνέουμε..τώρα προσπαθούν να μας πούνε και πώς θα γεννάμε. Όχι! Φτάνει πια!

Πριν από τρία χρόνια είχα την τύχη να βιώσω, χάρη στην αδερφή μου, μια από τις ομορφότερες εμπειρίες της ζωής μου, τη γέννηση του ανιψιού μου. Δάκρυσα όχι μόνο από τη συγκίνηση μου για τον ερχομό του ανιψιού μου στον κόσμο αυτό, αλλά και από τη ‘μεταμόρφωση’ της αδερφής μου σε Μάνα, γεγονός που εκτυλισσόταν μπροστά στα μάτια μου. Η διαδικασία του τοκετού μαγική, γεμάτη από ενέργεια, ορμόνες και συναισθήματα. Η αδερφή μου, με κυριότερο σύμμαχο σε αυτόν τον ξεχωριστό αγώνα για ζωή το ίδιο το μωρό της, απέπνεε εμπιστοσύνη, αυτοπεποίθηση και δύναμη. Μια δύναμη καθηλωτική, μια δύναμη που δεν ήξερα, δεν φανταζόμουν πως είχε μέσα της. Κατάλαβα εκείνη τη στιγμή πως η αδερφή μου είχε αλλάξει πια για πάντα. Ήταν πλέον Μαμά, εκτός από αδερφή μου. Αυτή την πηγαία δύναμη και ενέργεια που σου δίνει αυτή η φυσική διαδικασία, ο τοκετός δηλαδή, θα ήθελα να την βιώνανε όλες οι γυναίκες.

Μη θέλοντας να υποτιμήσω καμία μανούλα και την εμπειρία του τοκετού της, θέλω απλά να μοιραστώ την υπέροχη εμπειρία ενός τοκετού στο σπίτι. Το περιβάλλον ζεστό, οικείο, ο άντρας τής χάιδευε στοργικά την πλάτη, η μαία δίπλα της αφουγκράζονταν τις ανάγκες της, ακολουθώντας προσεκτικά, διακριτικά τον ‘παλμό’ της γέννας. Συμπρωταγωνιστούσε στο μαγικό αυτό γεγονός αφήνοντας το ‘χειροκρότημα’ για την αδερφή μου. Δεν την ‘ξεγεννούσε’ κανείς.. 13:38 ακριβώς.. Η αδερφή μου γέννησε έναν κούκλο, τον ανιψιό μου. Η μαία τον τοποθέτησε γλυκά, με ευλάβεια, στην αγκαλιά της αδερφής μου. Άρχισε να θηλάζει σχεδόν αμέσως. Φαινόταν ήρεμος στην αγκαλιά της μαμάς του. Τι άλλο να θέλει άραγε; Την οικεία, ζεστή αγκαλιά της μαμάς του και άφθονη τροφή, όπως ακριβώς άλλωστε είχε συνηθίσει για τους προηγούμενους εννέα μήνες της ζωής του, για όλη του τη ζωή δηλαδή μέχρι εκείνη την ημέρα.

Και φτάνοντας στο σήμερα.. Η αδερφή μου καθώς και ο άντρας της θα δικαστούν στις 11/06/2013, ημέρα Τρίτη, στο Γ’ Μονομελές Πλημμελειοδικείο Θεσσαλονίκης. Συνολικά οι κατηγορούμενοι είναι 79 άνθρωποι. Βασική κατήγορος είναι η κ. Β. Μοσχάκη, πρόεδρος μαιών Θεσσαλονίκης και οι κατηγορίες που βαραίνουν τους γονείς είναι οι εξής δύο:

1. «ηθική αυτουργία σε ψευδή πιστοποίηση του τοκετού»
2. «ρύπανση περιβάλλοντος»

Η κατηγορία για ρύπανση του περιβάλλοντος, η οποία αφορά και τους περισσότερους, στηρίζεται στο θέμα της διαχείρισης του πλακούντα, τον οποίο οι αρχές χαρακτηρίζουν ως «επικίνδυνο μολυσματικό ιατρικό απόβλητο που θέτει σε κίνδυνο τη δημόσια υγεία».

Δεν θα κάνω κανένα σχόλιο όσον αφορά τις κατηγορίες. Θα περιμένω όμως αγωνιωδώς την 11^η Ιουνίου ώστε να παρευρεθώ στις δικαστικές αίθουσες και να αποδοθεί δικαιοσύνη.

Μιλώντας όχι μόνο ως αδερφή της κατηγορούμενης αλλά κυρίως ως γυναίκα που μάχεται καθημερινά για τη ζωή της και τα δικαιώματα της τόσο στον εργασιακό της χώρο όσο και στην προσωπική της ζωή, θα ήθελα να εκφράσω δημόσια τη στήριξη και συμπαράσταση μου στις οικογένειες, τους ιατρούς και τη μαία που εμπλέκονται στην υπόθεση της ‘δίκης των 79’.

Ο αγώνας στη ‘δίκη των 79’ είναι αγώνας όλων μας. Διεκδικείστε ό,τι σας ανήκει. Σταματήστε την εμπορευματοποίηση της γέννας!

Υ.Γ. Ο περιβόητος πλακούντας της αδερφής μου είναι θαμμένος σε μια γλάστρα, στο μπαλκόνι του σπιτιού τους. Πάνω του μεγαλώνει μια πανέμορφη ροδιά εδώ και τρία χρόνια. Τα τρία αυτά χρόνια που μεγαλώνει ταυτόχρονα και ο γλυκύτατος ανιψιός μου. Κάθε φορά που κοιτάζω τη ροδιά, έρχονται μνήμες εκείνης της όμορφης ημέρας που ήρθε στον κόσμο ο ανιψιός μου.

Με τιμή,

Λαμπάδη Μαργαρίτα

Toxic Maternity - By Beverly Beech

Women who give birth at home in the UK, and in many areas of Europe, have a choice as to what they do with their placentas. The midwife may dispose of it, in which case she will take it to the nearest maternity unit and add it to their waste disposal system; or a woman may choose to keep it;consume it; dry it to make placenta capsules or bury it in the garden. If they bury it in the garden they often plant a commemorative tree or rose bush over it.

‘Maori bur y the placenta to emphasize the link between the baby and the earth. The Nepalese think of the placenta as the baby’s friend. Malaysian Orang Asli regard it as the baby’s older sibling. In Nigeria the Ibo conduct full funeral rites for what they see as the baby’s twin. Native Hawaiians traditionally plant the placenta with a tree, which can then grow alongside the child.’1

The placenta is the woman’s property and she is entitled to dispose of it as she wishes. Women who birth in hospital often ask to take their placenta home rather than leave it in the hospital for disposal.

‘Some women may wish to take their placenta home with them, so it is important that the midwife double bags it and places it in a suitable container.’2

Some women have their placentas made into capsules which they take over the following weeks as a means of preventing postnatal depression. Women who take capsules report fewer emotional issues, more energy and a faster, more pleasant postpartum recovery. Chinese women have done this for centuries. In Greece, however, disposal of the placenta has become a legal controversy, provoked by the Midwifery Association of Thessaloniki. Their President, Victoria Moschaki and two secretaries, Garifallia Michalaki and Antonia Artemaki, have taken legal action in Thessaloniki’s High Court against 69 parents, nine doctors and one midwife alleging that the doctors were persuaded (by the parents) to sign forged medical certificates about the ‘alleged’ birth of the babies – suggesting that they are involved in baby trafficking. Apparently, these deluded obstetric nurses (I hesitate to call them midwives) are implying in their allegations that there is no evidence that the women gave birth, or that they were ever pregnant! All the women had chosen to birth at home, with a local midwife, and it appears that the Midwifery Association of Thessaloniki views this as an activity to be vigorously stamped out – despite the research evidence that fit and healthy women and babies are safer birthing at home than in a local obstetric unit.

In order to bring the prosecution the prosecutors, acting for Victoria Moschaki et al, trawled through the birth records of women who had registered home births in Northern Greece, between 2009 and 2010, most of whom lived in Thessaloniki .The second allegation is downright farcical. They allege that a placenta is ‘highly dangerous human waste’ (how do women survive growing this toxic substance within them?) and it has to be disposed of by the local toxic waste systems. To add weight to this allegation they claim that the placentas ended up in the garbage containers. They have no evidence, whatsoever, to support this allegation, and the mothers have their evidence in their gardens (mostly sitting under a tree or bush had Victoria Moschaki and her co-conspirators bothered to conduct some soil analysis). So enthusiastic is Victoria Moschaki to bring these ridiculous prosecutions she omitted to ask the mothers what they did with their placentas.

TOXIC WASTE

Victoria Moschaki, in her enthusiasm to wipe out independent midwifery in Greece, is trying to apply hospital regulation for the disposal of enormous numbers of placentae, which, collectively, would qualify as ‘toxic waste’ to the disposal of a single placenta following a birth at home. Interestingly, this ‘toxic waste’ is eagerly accepted by the cosmetic industry to make many cosmetics – so much for toxicity.

Birth registration offices in Greece do not accept birth certificates that are not signed by a doctor, despite the fact that the law allows the certificates to be signed by a midwife or the father. So, one of the parents (for example) had their baby checked by a paediatrician shortly after the birth and asked her to sign the certificate. She did so stating that birth was attended by a midwife. The allegations against her are that she falsified the form and the suggestion is that she is involved in baby trafficking!

Home birth in Greece is not illegal, but Victoria Moschaki is determined to stamp it out and this ludicrous prosecution is her latest attempt. One trusts that the judge will have more sense and throw this case out and the parents will then consider prosecuting Victoria Moschaki and her co-conspirators for a malicious prosecution and a gross breach of confidentiality for trawling through the families’ records to justify this outrageous case.

Beverley A Lawrence Beech
Hon Chair
Association for Improvements in the Maternity Services

----------------------------
References
1. Black M (2008). The Bigger Picture, Placenta Tales, British Medical
Journal, 27 June
2. Blackburn S. (2008) Physiological third stage of labour and bir th at
home: In: Edwins J. (Ed.). Community midwifer y practice. Blackwell:
Oxford.
Toxic Maternity
Beverley Beech elaborates on The Curious case of Greek Placentas
toxic waste
--------------------------

AIMS HELPLINE: 0300 365 0663
helpline@aims.org.uk
AIMS JOURNAL Vol:25 NO:2 2013
27
News
-------------------------

Γέννησα στο σπίτι...

της Ελένης Χατζοπούλου

Eίμαι πολύτεκνη μητέρα και όπως καταλαβαίνετε δεν έχω την πολυτέλεια να εκθέσω πράγματα μη ουσιώδη ή μη αληθινά, γιατί απλούστατα δεν έχω το χρόνο. Στα 27, στην πρώτη μου εγκυμοσύνη, ακολούθησα την πεπατημένη, την συνηθισμένη οδό, αυτή που με ήθελε περισσότερο άρρωστη παρά υγιή. Λοιπόν μετά από τις καθιερωμένες εξετάσεις, το τακτικό ζύγισμα, την τακτική μέτρηση της πίεσης, του αιματοκρίτη, τις αλλεπάλληλες αιματολογικές εξετάσεις κ.α, αισθάνθηκα ότι κάτι δεν πήγαινε καλά με όλη αυτή την διαδικασία. Εγώ ήμουν στην καλύτερη φάση της ζωής μου, ήμουν τόσο ήρεμη, τόσο χαρούμενη και τόσο νηφάλια, που μου φαινόταν πολύ αλλόκοτο να μου συμπεριφέρονται οι ‘’υπηρέτες της υγείας΄΄ σαν να κινδύνευα άμεσα και εγώ, όπως και το παιδί που έφερα. Ταυτόχρονα όσες περιπτώσεις τοκετού άκουγα γύρω μου, αν μη τι άλλο φυσιολογικές δεν ήταν. Έφτασα στο συμπέρασμα οτι στην καλύτερη περίπτωση οι γυναίκες γεννούσαν με ΄΄καισαρική΄΄. Στη χειρότερη περίπτωση της προκαλούσαν τον τοκετό προκαλώντας αφόρητους πόνους, τις κακομεταχειρίζονταν και ουσιαστικά βίαζαν την υπόσταση της μητέρας. Και η τραγωδία συνεχίζονταν όταν δεν της έδιναν το μωρό να θηλάσει άμεσα, με αποτέλεσμα να κάνει μαστίτιδες, πυρετούς και φυσικά να μην καταφέρει να θηλάσει ούτε μέρες. Και το πιο τραγικό όλων ήταν και είναι ότι έπεισαν. Έπεισαν σχεδόν όλες τις γυναίκες ότι κινδύνευαν και αυτές και τα παιδιά τους. Έγινε δεδομένο ότι η διαδικασία του τοκετού είναι τόσο επώδυνη που απομάκρυναν τη γυναίκα-μητέρα τόσο πολύ από τη φύση της που η ίδια ζητούσε χάπια για να σταματήσει ο θηλασμός . ΦΟΒΕΡΟ.
Έτσι η αίσθηση μου μετατράπηκε σε λογική η οποία απλά δεν δεχόταν να υποβληθεί σε όλο αυτό. Έτσι άρχισα να ψάχνω για τον λεγόμενο "τοκετό στο σπίτι". Γιατί ήμουν πλέον σίγουρη ότι μόνο στον χώρο μου, μόνο εκεί που είχα την καλύτερη επαφή με τον εαυτό μου από οπουδήποτε αλλού, εκεί όπου θα γαλουχούσα το παιδί μου, εκεί όπου αισθανόμουν "εγώ" και όχι το νούμερο 35,42,58, ΕΠΡΕΠΕ να γεννήσω.
Μέσα σε 2 μήνες και αφού έκοψα κάθε σχέση με την ιατρική βρήκα την αείμνηστη μαία Ευαγγελία Ελιώτη. Μ’αυτήν δεν γέννησα, γεννήθηκα. Δεν πόνεσα, γλέντησα. Δεν υπέφερα, χάρηκα. Γιατί η αναγνώριση μου σ’αυτήν με έκανε πολύ γρήγορα να κατανοήσω ότι η διαδικασία του τοκετού, ο κάθε πόνος, η κάθε σύσπαση βοηθάει το μωρό να κάνει την εμφάνιση του. Γιατί ουσιαστικά αυτό κάνει όλη τη δουλειά. Έρχεται η ώρα της εξόδου και η φύση γνωρίζει ΣΙΓΟΥΡΑ καλύτερα. Η μητέρα αυτό που δεν κάνει είναι να το ενοχλεί. Αν την άφηνες ελέυθερη, αν σεβόσουν το σώμα της και το ρόλο της, αν την γνώριζες, έστω μέχρι το βαθμό της συμπάθειας τότε απλά θα την εμπιστευόσουν.
Αυτό λοιπόν μου ενέπνευσε αυτός ο άνθρωπος-γυναίκα-μαία. Αυτό που όντας μέσα στο σύστημα είχα χάσει. Ευτυχώς όχι εντελώς. Την εμπιστοσύνη στο ίδιο μου το σώμα. Με βοήθησε να το γνωρίσω, να το εμπιστευτώ και να μπορώ πλέον και να καθορίζω εγώ το πώς, πού, ακόμη και πότε θα γεννήσω. Μπορεί να σας φαίνεται πολύ τραβηγμένο και δικαιολογημένα. Η τόσο καλά οργανωμένη και κερδοφόρα φάμπρικα που φτιάχτηκε εδώ και δεκαετίες κατάφερε να κοιμίσει ακόμη και τα γεννετήσια ένστικτά μας. Το χειρότερο να κοιμήσει το νου μας. Εχουμε όμως και εμεις τη δική μας ευθύνη απέναντι σε αυτό. Αυτή τελικά η άγνοια είναι η καλύτερη τροφή για το σύστημα. Με αυτήν συντηρείται, υπάρχει. Οταν όμως απειλείται κάνει όλα τα παράλογα για να κρατηθεί γιατί απλούστατα καταρρέει.
Στην προκειμένη περίπτωση το σύστημα ταράχτηκε με το που επιδοτήθηκε η γέννα στο σπίτι. Έτσι για να μην χάσει τον έλεγχο κατέστησε όλη τη διαδικασία αλλά και όλους όσους με ειλικρίνεια και αυτοθυσία την υπηρετούσαν, ανίκανους και επικίνδυνους. Δεν δίστασαν ακόμη και να διασύρουν και αμαυρώσουν και τους γονείς νομικά, σαν να ήταν κοινωνικά αποβράσματα. Απίστευτο. Αντ΄αυτού για να φανούν οι καλοί της υπόθεσης φαίνονται να προασπίζονται τον τοκετό στο σπίτι σαν την πιο θεάρεστη διαδικασία.Αλλά φυσικά κάτω από πολύ συγκεκριμένες προυποθέσεις που εννοείται ότι θα ελέγχονται από τους ίδιους. Ωραία!!! Και τόσο καιρό γιατί δεν κάνατε τίποτα? Και όχι μόνο δεν γινόταν τίποτα αλλά όλες οι ανεξάρτητες μαίες, ακόμη και οι γονείς αντιμετωπίζονταν θαρρείς και ανήκαν σε καμιά αίρεση ή σε καμιά κρυφή οργάνωση.
Προσωπικά και γώ σαν «αιρετική» μητέρα, δεν έχω εσωτερική ανάγκη να επαναστατήσω κατά του συστήματος. Νομίζω ότι αυτό το τέρας έτσι όπως φτιάχτηκε επί δεκαετίες δεν θα αλλάξει σεβόμενο τις φωνές και τις επιθυμίες των μητέρων. Αυτό πιθανά θα συμπαρασυρθεί μαζί με μια ευρύτερη και ριζική αλλαγή όλου αυτού του ψεύτικου και δήθεν δημοκρατικού πολιτικού-οικονομικού και πολιτιστικού συστήματος. Τότε και ο τοκετός στο σπίτι θα πάρει τη θέση που της αρμόζει και αξίζει. Σαν την ΑΥΤΟΝΟΗΤΗ διαδικασία.

11η Κατηγορούμενη στην δίκη των 79

Η υπόθεση της δίκης των 79 στην εκπομπή Κίτρινος Τύπος

Η υπόθεση της δίκης των 79 στη εκπομπή του Μάκη Τριανταφυλλόπουλου "Κίτρινος τύπος".
Η διωκόμενη μητέρα και γιατρός Μυρτώ Γρίβα δίνει τις απαντήσεις στα ερωτήματα του πάνελ. (22-04-2013)

ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ ΤΗΝ ΕΚΠΟΜΠΗ "ΚΙΤΡΙΝΟΣ ΤΥΠΟΣ" - ΜΕΡΟΣ 1

ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ ΤΗΝ ΕΚΠΟΜΠΗ "ΚΙΤΡΙΝΟΣ ΤΥΠΟΣ" - ΜΕΡΟΣ 2

Συνέντευξη στην εκπομπή TERRA INCOGNITA

Η συνέντευξη του Κλεάνθη Γρίβα, Παναγιώτη Λογγινίδη και Βικτωρίας Μοσχάκη στην εκπομπή Terra Incognita (06-04-2013).

ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ ΤΗΝ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ - ΜΕΡΟΣ 1

ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ ΤΗΝ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ - ΜΕΡΟΣ 2

Συνέντευξη Μυρτώ Γρίβα - Παναγιώτης Λογγινίδης για την δίκη των 79 στο Εγνατία TV

Η συνέντευξη εξηγεί με απλά λόγια την θέση μιας διωκόμενης μητέρας για ρύπανση περιβάλλοντος στην υπόθεση των 79. Η Μυρτώ Γρίβα με τον δικηγόρο Παναγιώτη Λογγινίδης στο Εγνατία tv (15-04-2013)


ΔΕΙΤΕ ΕΔΩ ΤΗΝ ΣΥΝΕΝΤΕΥΞΗ στο Εγνατία TV 

15 Θέσεις για την δίωξη του τοκετού στο σπίτι

Απο Μαρία-Μυρτώ Γρίβα, Ειδική Παθολόγος, 79η κατηγορούμενη

 
1) Ο τοκετός είναι μια φυσική διαδικασία κι όχι μια ιατρική πράξη. Η έγκυος δεν είναι ασθενής

2) Ανώτερο αποδεκτό ποσοστό καισαρικών από την Π.Ο.Υ: 15%. Ελλάδα: σχεδόν 60%.Είμαστε πρώτοι πανευρωπαικά και δεύτεροι παγκόσμια (μετά την Βραζιλία) σε καισαρικές.

3) Ανώτερο αποδεκτό ποσοστό περινεοτομών από την Π.Ο.Υ 1%. Ελλάδα 98%

4) Κανένα νοσοκομείο ή ιδιωτική κλινική δεν δίνει γραπτές εγγυήσεις για την ομαλή εξέλιξη μιας γέννας. Γιατί όλοι ζητάνε τέτοιου είδους εγγυήσεις από όσους επιλέγουν το σπίτι τους; Η ευθύνη κάθε πράξης ανήκει πάντα μόνο στον γονιό. Κι όποιος έχει την ευθύνη μιας επιλογής είναι κι ο μόνος που δικαιούται να επιλέξει.

5) Η ανυπόστατη κινδυνολογία γύρω από τους τοκετούς στο σπίτι έχει επικίνδυνες προεκτάσεις: δηλαδή μια διαβητική γυναίκα δεν δικαιούται να γεννήσει επειδή...εκθέτει το έμβρυο σε κινδύνους;

6) Γιατί είναι αποδεκτό το να γίνεται μια γυναίκα μητέρα στα 50 μετά από άπειρες εξωσωματικές και στοχοποιούνται οι υγιείς γυναίκες αναπαραγωγικής ηλικίας που επιλέγουν το φυσικό κι αυτονόητο; Κάθε επιλογή που δεν είναι επικερδής για το σύστημα είναι "επικίνδυνη"?

7) Ποιές είναι οι επιπτώσεις μιας καισαρικής στην μητέρα και στο παιδί; Γιατί η "επιτυχία" δεν κρίνεται μόνο από το άμεσο αποτέλεσμα, αλλά και το απώτερο.

Γιατί κάθε θάνατος ή σοβαρή επιπλοκή μητέρας ή βρέφους εντός νοσοκομείου είναι αποδεκτή από την "επιστημονική; κοινότητα"; Ένας "ιατρικοποιημένος θάνατος" δεν είναι θάνατος;

9) Ο πλακούντας είναι το λίκνο της ζωής. Κάθε γυναίκα έχει δικαίωμα να αποφασίζει για την τύχη του. Ποιά μητέρα που γέννησε σε δημόσιο νοσοκομείο ή ιδιωτική κλινική ερωτήθηκε και σε ποιά δόθηκε πιστοποιητικό διαχείρισης του πλακούντα της;

10) Η Ελλάδα έχει καταδικαστεί από το Ευρωπαικό Δικαστήριο για ΜΗ διαχείριση νοσοκομειακών αποβλήτων. Όποιος έχει "οικολογικές" ανησυχίες γιατί στρέφεται κατά των λίγων οικογενειών που επέλεξαν τον "μη επικερδή" τοκετό στο σπίτι αφήνοντας στο απυρόβλητο τις ιδιωτικές κλινικές;

11) Η επιλογή δύο ανθρώπων να γίνουν γονείς, ο τρόπος, ο τόπος και οι άνθρωποι που θα επιλέξουν να φέρουν στον κόσμο το παιδί τους αφορά μόνο αυτούς.

12) Δεν υπάρχουν μη σύννομες διαδικασίες, για όσους τουλάχιστον γνωρίζουν ελληνικά. Οι διαδικασίες είναι ή νόμιμες ή παράνομες.

13) Άρθρο 20-1976:Υπόχρεος στην δήλωση γέννησης ενός παιδιού είναι: ο πατέρας ή ο γυναικολόγος ή η μαία ή οποιοσδήποτε ήταν παρών στην γέννα. Γιατί στα ληξιαρχεία ζητάνε βεβαίωση από τον "γιατρό που ήταν παρών" δημιουργώντας έτσι γραφειοκρατικά προβλήματα; ΠΟΙΟΣ ΝΟΜΟΣ ΜΑΣ ΥΠΟΧΡΕΩΝΕΙ ΝΑ ΕΙΝΑΙ ΠΑΡΩΝ ΓΙΑΤΡΟΣ ΣΤΗΝ ΓΕΝΝΑ;

14) Οι γυναίκες που επιλέγουν να γεννήσουν σπίτι τους είναι ενεργοί πολίτες, με σεβασμό στην φύση και το περιβάλλον. Καμιά μαία που αντιλαμβάνεται τον πλακούντα ως επικίνδυνο μολυσματικό απόβλητο δεν θα αποτελέσει ποτέ επιλογή αυτών των γυναικών

15) " Πίσω από κάθε σωτήρα ακολουθεί ένας δήμιος" Σάμουελ Τζόνσον

H Πένυ Φυλακτάκη, μητέρα δυο παιδιών και κατηγορούμενη για "ρύπανση περιβάλλοντος" στην δίκη των 79 τον Ιούνη 2013.

H Πένυ Φυλακτάκη μιλά για τις εμπειρίες των τοκετών της που έγιναν στο σπίτι, και εξηγεί οτι οι γονείς που επιλέγουν την γέννα στο σπίτι δεν είναι "παράτολμοι" αλλά απόλυτα συνειδητοποιημένοι και ενημερωμένοι. "Μεταξύ των γυναικών που έχουμε γεννήσει στο σπίτι είναι γιατροί, δικηγόροι, καλλιτέχνες" λέει η ίδια. Η Πένυ μαζί με τον σύζυγο της, είναι κατηγορούμενοι για "ρύπανση περιβάλλοντος" απο τον πλακούντα τους, στη δίκη των 79, που θα γίνει τον Ιούνη 2013.
Η συνέντευξη δόθηκε στην εφημερίδα "Δημοκρατία" (δημοσιεύτηκε 26 Απριλίου 2013).

Τι κρύβεται πίσω από τη δίωξη του Τοκετού στο Σπίτι;

Πέντε "Παραλαγές" σ' ένα θέμα.

Απο Κλεάνθη Γρίβα, Νευρολόγος-Ψυχίατρος

«Ήταν ένα γκρίζο κτίριο, χαμηλό και ογκώδες με 34 μόνο ορόφους. Πάνω από την κεντρική είσοδό του έγραφε: ΚΕΝΤΡΟ ΕΠΩΑΣΕΩΣ ΚΑΙ ΠΡΟΚΑΘΟΡΙΣΜΟΥ ΕΞΑΡΤΗΜΕΝΩΝ ΑΝΤΑΝΑΚΛΑΣΤΙΚΩΝ ΚΕΝΤΡΙΚΟΥ ΛΟΝΔΙΝΟΥ. Και στο θυρεό, το τρίπτυχο του Παγκόσμιου Κράτους: ΚΟΙΝΟΤΗΣ, ΤΑΥΤΟΤΗΣ, ΣΤΑΘΕΡΟΤΗΣ».

Αλντους Χάξλευ, Ο Θαυμαστός Καινούργιος Κόσμος

(κεφ. 1, παρ. 1)

Ο Homo Sapiens περπατάει στον πλανήτη επί 1,5 εκατομμύριο χρόνια. Ο Homo Sapiens-Sapiens περιφέρεται στη γη εδώ και 500 χιλιάδες χρόνια. Μ’ άλλα λόγια, επί 1,5 εκατομμύριο χρόνια ο άνθρωπος γεννάει τα παιδιά του με τον φυσικό τρόπο που καθορίζεται από τη βιολογική του οργάνωση. Υπάρχουν κάποιοι που ή από αλαζονεία («θα τροποποιήσουμε τη φύση και θα τη βάλουμε στην υπηρεσία μας», λησμονώντας ότι το μέρος δεν μπορεί να επιβληθεί στο Όλο, χωρίς να καταστραφεί και το ένα και το άλλο) ή από ιδιοτέλεια (ένα κίνητρο τρομακτικής αποτελεσματικότητας) ή από βλακεία (που είναι δύναμη πλειοψηφική και ακατανίκητη), αυταπατώνται ότι μπορούν να «τελειοποιήσουν» και να υποτάξουν τη Φύση, εγκλωβίζοντάς την στη γραμμή μιας «βιομηχανικής λογικής» (εν προκειμένω, της «συσκευασίας βρεφών», που την προπαγάνδα της υφιστάμεθα εδώ και έναν αιώνα περίπου, δηλαδή, μια σταγόνα στον ωκεανό του 1,5 εκατομμυρίου χρόνων). Αξιολύπητες κωμικοτραγικές φιγούρες που έχουν ξεπηδήσει από τις σελίδες του «Μαθητευόμενου Μάγου» του Γκαίτε και προαναγγέλλουν την δυστοπική προφητεία του «Θαυμαστού Καινούργιου Κόσμου» του Χάξλευ…

1. Ο ΔΙΩΚΤHΣ: ΣΥΛΛΟΓΟΣ ΜΑΙΩΝ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

1) Η υπόθεση της δίωξης 79 γονιών, γιατρών και μιας μαίας για τους τοκετούς στο σπίτι, ξεκίνησε από ΔΥΟ ΜΗΝΥΤΗΡΙΕΣ ΑΝΑΦΟΡΕΣ (τουτέστιν, ΜΗΝΥΣΕΙΣ) που κατέθεσε ο «Σύλλογος Μαιών/ευτών Θεσσαλονίκης», εκπροσωπούμενος από την μαία κ. Βικτώρια Μοσχάκη (μία αρχική στις 22/2/2010 και μία συμπληρωματική στις 14/06/2011) στους [προσοχή στη σειρά προτεραιότητας]:

α) στον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου, και

β) στον Προϊστάμενο της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Θεσσαλονίκης.

Είναι απορίας άξιο ότι ενώ ο διώκτης («Σύλλογος Μαιών/ευτών Θεσσαλονίκης») έχει έδρα τη Θεσσαλονίκη, οι διωκόμενοι (γονείς και γιατροί) είναι κάτοικοι Θεσσαλονίκης και τα καταγγελλόμενα (δήθεν) «αδικήματα» διαπράχθηκαν στη Θεσσαλονίκη, οι μηνύσεις δεν κατατίθενται απευθείας και μόνο στον Εισαγγελέα Πλημμελειοδικών Θεσσαλονίκης αλλά, πρωτίστως, στον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου και, δευτερευόντως, στον Προϊστάμενο της Εισαγγελίας Πρωτοδικών Θεσσαλονίκης.

Φαντάζεται κανείς ότι ο Δικηγορικός ή ο Ιατρικός Σύλλογος Θεσσαλονίκης (ν.π.δ.δ.) θα κατέθεταν ποτέ Μηνυτήρια Αναφορά [Μήνυση] στον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου και όχι στην Εισαγγελία Θεσσαλονίκης, για αδίκημα που διαπράχθηκε από μέλος τους στη Θεσσαλονίκη;

2) Επειδή ο διώκτης, μάλλον αμφέβαλε για το βάσιμο των κατηγοριών του, φρόντισε να διανθίσει τη συμπληρωματική Μήνυσή του με επτά (πέντε ΑΜΕΣΕΣ και δύο ΕΜΜΕΣΕΣ) αναφορές σε ένα ευαίσθητο θέμα (σε φήμες περί δήθεν «ύπαρξης κυκλώματος εμπορίας βρεφών») με σκοπό τη «συναισθηματική δέσμευση» του ασκούντος την έρευνα.

Παρατίθενται αυτολεξεί τα σχετικά αποσπάσματα από την "Συμπληρωματική Μηνυτήρια Αναφορά-Αίτηση του Συλλόγου Επιστημόνων Μαιών/ευτών Θεσσαλονίκης" που κατατέθηκε στον Εισαγγελέα του Αρείου Πάγου στις 14/06/2011 «για την διενέργεια έρευνας και την παροχή πληροφοριών σχετικά με ζητήματα συλλογής, διαχείρισης, καταστροφής κτλ. ιδιαίτερων ευαίσθητων και επικίνδυνων για τη δημόσια υγεία ιατρικών αποβλήτων, και των τυχόν εμπλεκομένων φυσικών προσώπων».

ΑΝΑΦΟΡΑ 1: «προκύπτουν και παρατυπίες κατά τη δήλωση των γεννήσεων στους κατ' οίκον τοκετούς, που τυγχάνει διερευνητέο για το εάν ενδεχομένως σχετίζονται και με κυκλώματα εμπορίας βρεφών μέσω εικονικών τοκετών». (σελ. 3)

ΑΝΑΦΟΡΑ 2: «σε συνδυασμό με την περιρρέουσα φημολογία περί ύπαρξης κυκλώματος εμπορίας βρεφών». (σελ. 6)

ΑΝΑΦΟΡΑ 3: «δημιουργεί πολλά ερωτηματικά ως προς την ενδεχόμενη ύπαρξη κυκλώματος εμπορίας βρεφών». (σελ. 6)

ΑΝΑΦΟΡΑ 4: «ιδίως ενόψει των όσων αναφέρθηκαν και των έντονων φημών για την δράση κυκλωμάτων παράνομης εμπορίας βρεφών που σχετίζονται με κατ' οίκον τοκετούς». (σελ. 6)

ΑΝΑΦΟΡΑ 5: «Επειδή η διενέργεια τοκετών κατ' οίκον από άγνωστα άτομα πιθανόν να σχετίζεται με την φημολογούμενη ύπαρξη κυκλώματος εμπορίας βρεφών». (σελ. 7)

ΑΝΑΦΟΡΑ 6: «εμφανίζεται λίαν πιθανή η διάπραξη σοβαρών αδικημάτων στα πλαίσια των κατ' οίκον τοκετών, ακόμη και κακουργηματικού χαρακτήρα». (σελ. 6)

ΑΝΑΦΟΡΑ 7: «εμφανίζεται λίαν πιθανή η διάπραξη σοβαρών αδικημάτων στα πλαίσια των κατ' οίκον τοκετών, ακόμη και κακουργηματικού χαρακτήρα». (σελ. 7)

2. ΟΙ ΔΙΩΚΟΜΕΝΟΙ: 69 ΓΟΝΕΙΣ ΚΑΙ 10 ΓΙΑΤΡΟΙ

1) Στην Έκθεση του Σώματος Επιθεωρητών Υγείας και Πρόνοιας (Έκθεση ΣΕΥΥΠ, Αρ. Πρωτ. 2262/14-12-2010) εμφανίζεται μόνο (α) ο αριθμός των κατ’ οίκον τοκετών που έλαβαν χώρα το 2009 στη Θεσσαλονίκη, και (β) τα στοιχεία των 10 γιατρών που υπογράφουν τις σχετικές δηλώσεις στα κατά Δήμο Ληξιαρχεία [ο σχετικός Πίνακας παρατίθεται στην ως άνω Έκθεση του ΣΕΥΥΠ, σελ. 6-8].

2) Αλλά (ώ του θαύματος), με το Κλητήριο Θέσπισμα (!) (Αριθμ. ΕΓ 35-12/568/4823), ο Εισαγγελέας Πλημμελειοδικών Θεσσαλονίκης καλεί να δικαστούν στις 11 Ιουνίου 2013 στο Μονομελές Πρωτοδικείο Θεσσαλονίκης, 10 γιατροί  και 69 γονείς (που «τόλμησαν» να γεννήσουν στο σπίτι), ανεβάζοντας τον αριθμό των «κατηγορουμένων σε 79.

Περιέργως, όμως, από τον κατάλογο των κατηγορουμένων απουσιάζει ένα ζευγάρι που γέννησε κατ’ οίκον και που η περίπτωσή του υπήρξε η αφορμή για την κατάθεση των Μηνυτήριων Αναφορών [Μηνύσεων], όπως αναφέρεται αναλυτικά στη «Συμπληρωματική Μηνυτήρια Αναφορά» του «Συλλόγου Μαιών/ευτών Θεσσαλονίκης» (με ημερομηνία 14-06-2011):

«... γνωστοποιήθηκε στο Σύλλογό μας, και η... μήνυση-έγκληση των Ν.Ε. και Λ.Τ., κατά των Κ.Μ. και Ε.Α. (σχετ. 8). Για το ανωτέρω περιστατικό… έχουμε υποβάλλει... αναφορά προς τον κ. Εισαγγελέα Πλημμελειοδικών Θεσσαλονίκης (σχετ. 9), η οποία σχετίστηκε με την... μήνυση-έγκληση των Ν.Α. και Λ.Τ. , και έχουμε καλέσει την κ. Ε.Α... σε απολογία (σχετ. 10)».

3) Εύλογα ερωτήματα:

1) Πώς και μέσω ποιάς νόμιμης διαδικασίας προστέθηκαν οι 69 γονείς στους 10 γιατρούς;

2) Πώς και με ποιο σκεπτικό εξαιρέθηκαν της δίωξης οι ως άνω δύο γονείς;

3. ΣΩΜΑ ΕΠΙΘΕΩΡΗΤΩΝ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΥΓΕΙΑΣ ΠΡΟΝΟΙΑΣ (ΣΕΥΥΠ)

Το ΣΕΕΥΠ (ο ανώτερος κρατικός πραγματογνώμονας επί θεμάτων υγείας στον οποίο προσφεύγουν όλες οι διοικητικές και δικαστικές αρχές για θέματα υγείας) επιλήφθηκε της υπόθεσης ύστερα από καταγγελία του Συλλόγου Μαιών/ευτών Εφετείου Θεσσαλονίκης. Διενήργησε έρευνα και συνέταξε τη σχετική Έκθεση (Πόρισμα) του.

Όπως γράφουν στην ΕΚΘΕΣΗ τους, οι Επιθεωρητές του ΣΕΥΥΠ (Αρ. Πρωτ. 2262/1-2-2011): «Με τα με αρ. πρωτ. 1192/26-03-10 και 2577/15-07-10 έγγραφα του ΣΕΥΥΠ διαβιβάστηκε στο Περιφερειακό Γραφείο Μακεδονίας-Θράκης καταγγελία του Συλλόγου Μαιών/ευτών Εφετείου Θεσσαλονίκης ν.π.δ.δ., σχετικά με τη διαχείριση αποβλήτων που παράγονται κατά τη διενέργεια τοκετών στο σπίτι εντός της περιφέρειας αρμοδιότητας της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης. Θεσσαλονίκης».

Οι ειδικοί επιθεωρητές του ΣΕΥΥΠ ύστερα από έρευνα, συνέταξαν ΕΚΘΕΣΗ (Πόρισμα), στην οποία:

1) ΑΝΑΦΕΡΟΝΤΑΙ μόνο Γιατροί..

2) ΔΕΝ ΑΝΑΦΕΡΟΝΤΑΙ πουθενά Ιδιώτες/Γονείς (δηλαδή, οι Επιθεωρητές δεν βρήκαν τίποτα για τους Γονείς).

3) ΔΕΝ ΕΝΤΟΠΙΖΟΥΝ κανένα -ούτε καν πιθανό- αδίκημα ούτε στους γονείς ούτε στους γιατρούς. Και, ακριβώς, γι’ αυτό

4) ΔΕΝ ΣΤΕΛΝΟΥΝ το Πόρισμά τους στον Εισαγγελέα (όπως υποχρεούνται να κάνουν όταν διαπιστώνεται αδίκημα, έστω και πιθανολογούμενο).

Εύλογο ερώτημα: Πώς νομιμοποιείται η κ. Εισαγγελέας να εμφανίζεται ως ειδική επί θεμάτων υγείας και να ασκεί δίωξη ενώ έχει υπεισέλθει στην υπόθεση το ΣΕΥΥΠ (δηλαδή, ο ανώτερος κρατικός πραγματογνώμονας επί θεμάτων υγείας στον οποίο προσφεύγουν όλες οι διοικητικές και δικαστικές αρχές για θέματα υγείας) το οποίο δεν εντόπισε ούτε πιθανολογούμενο αδίκημα (άλλως θα της διαβίβαζε την «Εκθεσή» του).

5) ΔΙΑΠΙΣΤΩΝΟΥΝ ΟΤΙ ΥΠΑΡΧΕΙ ΚΕΝΟ ΔΙΚΑΙΟΥ (σελ. 11) σε ότι αφορά το ζήτημα της διαχείρισης και ότι δεν υπάρχουν δομές διαχείρισης.

Εύλογο ερώτημα: Εφόσον υπάρχει Κενό Δικαίου και δεν υπάρχουν οι κατάλληλες δομές, πού θα μπορούσε να πάει ένας πολίτης τα «Επικίνδυνα Ιατρικά Απόβλητα– Μολυσματικού Χαρακτήρα» (ΕΙΑ-ΜΧ) που «παράγονται» (!) κατά τον τοκετό στο σπίτι (στην απίθανη περίπτωση που θα ήθελε να απαλλαγεί με τέτοιο τρόπο από ένα όργανο -τον πλακούντα- που έχει βαρύνουσα συναισθηματική αξία γι’ αυτόν);

4. ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΣΤΗΝ ΥΓΕΙΟΝΟΜΙΚΗ ΠΕΡΙΦΕΡΕΙΑ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

1) Ποιοι είναι οι Ιδιωτικοί και οι δημόσιοι φορείς που είναι αρμόδιοι για τη διαχείριση των «Επικίνδυνων Ιατρικών Αποβλήτων – Μολυσματικού Χαρακτήρα» (ΕΙΑ-ΜΧ) που δήθεν «παράγονται» (!) κατά τον τοκετό στο σπίτι;

2) Ποια είναι η διαδικασία που πρέπει να ακολουθήσει ένας πολίτης σε σχέση μ’ αυτά;

5. ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ ΣΤΗ ΝΟΜΑΡΧΙΑ ΘΕΣΣΑΛΟΝΙΚΗΣ

Η επίμαχη ΕΓΚΥΚΛΙΟΣ της Νομαρχίας Θεσ/νίκης προς τον «Σύλλογο Μαιών Θεσσαλονίκης»:

1) Έχει την ένδειξη «ΕΜΠΙΣΤΕΥΤΙΚΟ» (ΕΜΠ) ή όχι;

2) Εάν ΝΑΙ, ήταν καλυμμένα τα ΟΝΟΜΑΤΑ των αναφερόμενων σ’ αυτή;

3) Εάν ΟΧΙ, γιατί δεν ήταν καλυμμένα; (δεδομένου ότι αυτό συνιστά σοβαρό αδίκημα που αφορά τη νομοθεσία για παραβίαση των Προσωπικών Δεδομένων, για το οποίο θα υπάρξει προσφυγή στην ΑΠΠΔ)

ΥΣΤΕΡΟΓΡΑΦΟ: ΟΜΟΛΟΓΙΑ ΕΝΟΧΗΣ

● Στον κατ’ οίκον (πάρτι) τοκετό της κόρης μου Μαρίας-Μυρτώς Γρίβα (στις 22-10-2009) πήραν μέρος 5 γιατροί (η ίδια ως γιατρός και μητέρα, ο πατέρας της νεότευκτης, η γιαγιά και δύο παππούδες), με -συνολικά- πάνω από 60 χρόνια ιατρικής εκπαίδευσης, πάνω από 120 χρόνια άσκησης της ιατρικής και δύο διδακτορικά. Ελπίζω ότι η επιστημονική βαρύτητα, η γνώση και η δεξιότητα αυτών των 5 γιατρών δεν υπολείπεται των αντίστοιχων μιας μαίας 4ετούς φοιτήσεως.

● Στον κατ’ οίκον (πάρτι) τοκετό της κόρης μου Μαρίας-Μυρτώς Γρίβα (στις 22-10-2009), πήρα μέρος με τριπλή ιδιότητα (παππούς της νεογέννητης, πατέρας της κόρης μου και γιατρός), και παρέλαβα και ενταφίασα τον πλακούντα σε ιδιόκτητο κτήμα στον Όλυμπο (πώς ήταν δυνατό να αφήσω ποτέ το «λίκνο της ζωής» της εγγονής μου στη «διαχείριση» κάποιας κερδοσκοπικής εταιρείας, ακόμα και εάν το επέβαλε κάποιος νόμος;).

Αλλά, περιέργως, κατηγορούμενος για «ρύπανση περιβάλλοντος» δεν είμαι εγώ αλλά η κόρη μου Μαρία-Μυρτώ Γρίβα και ο πατέρας της εγγονής μου ιατρός Χρήστος Γκέκας.

● Το ίδιο «αδίκημα» διέπραξα και κατά τον τοκετό της συζύγου μου Αλεξάνδρας Ευθυμιάδου (στις 6-3-1975), στον οποίο πήρα ενεργητικά μέρος ως βοηθός του πατέρα της Τηλέμαχου Ευθυμιάδη, παθολόγου με εμπειρία από 50 χρόνια άσκησης της ιατρικής. Παρέλαβα και ενταφίασα τον πλακούντα και έκανα τη σχετική δήλωση στο Ληξιαρχείο Θεσσαλονίκης, αλλά δεν μου ασκήθηκε καμιά δίωξη.

Ίσως, γιατί τότε, ο μεν τοκετός στο σπίτι δεν είχε τη (σημερινή) οικονομική σπουδαιότητα για κάποια επαγγελματική συντεχνία, ο δε πλακούντας δεν είχε την «εμπορική αξία» που έχει σήμερα (ως υλικό και ως αντικείμενο διαχείρισης, τομείς όπου παίζονται μεγάλα συμφέροντα).

Φυσικά, θα μπορούσε να μου ασκηθεί δίωξη «αναδρομικά», παρότι έχει παραγραφεί το «αδίκημα» (καθότι, όλα είναι δυνατά στο πολιτειακό καθεστώς της μπορντελο-κομματο-κλεπτοκρατίας που επιβλήθηκε σ’ αυτή τη χώρα μετά τη δολοφονία του Καποδίστρια…).

Κάποτε, ίσως ισχύσει και στη χώρα μας η αρχή ότι κάθε πολίτης δεν μπορεί να κάνει οτιδήποτε απαγορεύεται ρητά και με σαφήνεια με νόμο. Και μπορεί να κάνει οτιδήποτε δεν απαγορεύεται με νόμο που ορίζει σαφώς τί απαγορεύεται.

(δημοσιεύθηκε στην κυριακάτικη αντι-μνημονιακή εφημερίδα "ΤΟ ΧΩΝΙ" στις 14-4-2013)

Κλεάνθης Γρίβας,
Θεσσαλονίκη Απρίλιος 2013

Πηγή:
http://www.grivas.info/dioxi-toketu-sto-spiti/277--8-4-2013

ΕΡΩΤΗΜΑ - ΑΙΤΗΜΑ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΡΑΣΗΣ ΓΙΑ ΤΑ ΑΝΘΡΩΠΙΝΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ ΓΙΑ ΠΟΣΟΣΤΑ ΚΑΙΣΑΡΙΚΩΝ ΚΑΙ ΔΙΚΑΙΩΜΑ ΕΠΙΛΟΓΗΣ ΣΤΗ ΓΕΝΝΑ

Απο Ηλέκτρα - Λήδα Κούτρα, Δικηγόρος - Πρόεδρος Ελληνικής Δράσης για τα ανθρώπινα δικαιώματα.

Αθήνα, 22/03/2013

Αρ. Πρωτ. Εξ.:  10/2013

ΠΡΟΣ ΤΟΝ ΥΠΟΥΡΓΟ ΥΓΕΙΑΣ & ΚΟΙΝΩΝΙΚΗΣ ΑΛΛΗΛΕΓΓΥΗΣ

ΕΡΩΤΗΜΑ – ΑΙΤΗΜΑ

Της Ελληνικής Δράσης για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα – «πλειάδες» (ΜΚΟ), με έδρα την Αθήνα, οδός Βουλγαροκτόνου αριθ.42, Τ.Κ.11472, όπως νόμιμα εκπροσωπείται από την Πρόεδρό της Δικηγόρο Αθηνών (Α.Μ.30484 ΔΣΑ) κ. Ηλέκτρα – Λήδα Κούτρα.

ΘΕΜΑ: Συστάσεις Επιτροπής του ΟΗΕ (CEDAW) για την υγεία, σχετικά με τις αυξημένες καισαρικές στην Ελλάδα, πρόσφατες μαζικές παραβιάσεις ανθρωπίνων δικαιωμάτων και του ν. περί προσωπικών δεδομένων από όργανα και Φορείς που εποπτεύετε, πιθανότητα μαζικής διεκδίκησης αποζημιώσεων από το Ελληνικό Δημόσιο και καταδίκης Ελλάδας από το ΕΔΔΑ, πιθανές επανορθωτικές ενέργειες.

Αξιότιμε κ. Υπουργέ,

Η Ελληνική Δράση για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα (H.A.HU.R.) είναι Μη Κυβερνητικός Οργανισμός με αντικείμενο την προάσπιση των ανθρωπίνων δικαιωμάτων, πιστοποιημένος με Υπουργική Απόφαση από την Πολιτεία (ΦΕΚ 836/τ.Β’/19-3-2012). Με την ιδιότητα αυτή είναι επίσης από ετών καταγραμμένη με αα 09110ΑΕΕ12066021Ν-1032  στο Εθνικό Μητρώο ΜΚΟ του Υπουργείου Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης, αλλά και στο Ειδικό Μητρώο Εθελοντικών Φορέων Κοινωνικής Αλληλεγγύης που τηρείται στο παραπάνω Υπουργείο Σας.

Σκοπός της παρούσας είναι να αφενός να δηλώσουμε την διαθεσιμότητά μας να υποστηρίξουμε έμπρακτα το έργο του Υπουργείου, μεταφέροντας τις θέσεις αλλά και το δυναμικό μέρους της κοινωνίας των πολιτών στην υπηρεσία του έργου που προσπαθείτε να επιτελέσετε (ιδίως εν όψει των πρόσφατων συστάσεων της CEDAW, όπου είχαν μεταφερθεί και οι απόψεις μας ως μελών της ΚτΠ), αφετέρου δε να θέσουμε υπόψη σας ένα ιδιαίτερα σημαντικό ζήτημα που έχει πρόσφατα προκύψει στη Θεσσαλονίκη και που εκτιμούμε ότι ενδέχεται να πάρει μεγάλες διαστάσεις, τόσο από πλευράς έκτασης των παραβιάσεων θεμελιωδών δικαιωμάτων που εμπεριέχει, όσο και από πλευράς έκθεσης της χώρας διεθνώς.

Ι. Η ΧΩΡΑ ΜΑΣ ΠΡΩΤΗ ΣΕ (ΑΝΑΙΤΙΕΣ) ΚΑΙΣΑΡΙΚΕΣ ΠΑΓΚΟΣΜΙΩΣ – ΟΙ ΣΧΕΤΙΚΕΣ ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΚΑΙ ΣΥΣΤΑΣΕΙΣ ΤΗΣ ΕΠΙΤΡΟΠΗΣ ΤΟΥ ΟΗΕ

Δημοσιοποιήθηκαν την 1 Μαρτίου 2013 στη Γενεύη οι καταληκτικές παρατηρήσεις της Επιτροπής του ΟΗΕ για την Εξάλειψη των Διακρίσεων κατά των Γυναικών (CEDAW) για την Ελλάδα.

Μεταξύ άλλων, η Επιτροπή εξέφρασε την ανησυχία της (παρ.30) για το εξαιρετικά υψηλό ποσοστό των καισαρικών τομών που πραγματοποιούνται σε δημόσια (40%) και ιδιωτικά (έως 65%) νοσοκομεία ΧΩΡΙΣ ΙΑΤΡΙΚΗ ΑΙΤΙΟΛΟΓΗΣΗ, με τα ελληνικά ποσοστά να είναι τα υψηλότερα στον κόσμο, πολύ πιο πάνω από το ποσοστό 15% που θεωρείται από την Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας ότι καλύπτει ιατρικές ανάγκες, κάτι που προκάλεσε δυσμενείς αντιδράσεις από τους αρμόδιους του ΟΗΕ, οι οποίοι αντέτειναν ότι «σε καμία περίπτωση δεν δικαιολογείται ποσοστό ανώτερο του οριζόμενου από τον Παγκόσμιο Οργανισμό Υγείας.

Η Επιτροπή προέτρεψε σχετικά την Ελλάδα, μεταξύ άλλων, «να μειώσει το ποσοστό των καισαρικών τομών που γίνονται χωρίς ιατρική ανάγκη εκπαιδεύοντας ή μετεκπαιδεύοντας το ιατρικό προσωπικό για φυσιολογικό τοκετό και να εισαγάγει αυστηρούς έλεγχους των ιατρικών ενδείξεων για καισαρική τομή, προκειμένου να επιτευχθούν τα ποσοστά που αναγνωρίζει ο ΠΟΥ, να βελτιώσει την ποιότητα και την προσβασιμότητα των υπηρεσιών σεξουαλικής και αναπαραγωγικής υγείας και να διασφαλίσει την πρόσβαση των μειονεκτουσών ομάδων γυναικών σε αυτές και να αυξήσει το ποσοστό του προϋπολογισμού για την υγεία που διατίθεται για τη σεξουαλική και αναπαραγωγική υγεία.

Σημειώνεται ότι η Ελληνική Δράση για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα – «πλειάδες» ήταν σε διαρκή επαφή με τον εκπρόσωπο οργανώσεων της Κοινωνίας των Πολιτών, κ. Παναγιώτη Δημητρά, που παρέστη στη συνάντηση, ζητώντας του να μεταφέρει στην Επιτροπή τη σημασία του ζητήματος των αυξημένων καισαρικών τομών και των πρόσφατων εξελίξεων σχετικά με το δικαίωμα της επιλογής των συνθηκών της γέννας και της υποχρεωτικής διάθεσης του βιολογικού υλικού γυναικών και νεογνών σε (στην πράξη ανέλεγκτες) «εταιρίες διαχείρισης», κάτι που θεωρούμε ότι παραβιάζει βάναυσα τα δικαιώματά των γυναικών, επηρεάζοντας το δικαίωμα στην υγεία και τον αυτοπροσδιορισμό ολόκληρων γενεών.

ΠΕΡΙΛΗΠΤΙΚΑ: ΕΡΩΤΗΣΕΙΣ – ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΕΙΣ ΕΜΠΕΙΡΟΓΝΩΜΟΝΩΝ ΣΤΗΝ ΕΠΙΤΡΟΠΗ ΤΟΥ ΟΗΕ (CEDAW) και ΑΠΑΝΤΗΣΕΙΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΙΑΣ

Α. Η Ελλάδα έχει το υψηλότερο ποσοστό καισαρικών τομών στην Ευρώπη {…} η Ελλάδα, επίσης, είναι στην πρώτη θέση στον αριθμό των καισαρικών τομών. {..} Ποιος ήταν ο προϋπολογισμός του Υπουργείου Υγείας και οι περικοπές του προϋπολογισμού επηρεάζουν τη σεξουαλική και αναπαραγωγική υγεία; Μήπως η Ελλάδα έχει υπόψη της πώς θα αναδιοργανώσει αποτελεσματικά τον τομέα της υγείας για την αντιμετώπιση αυτών των προβλημάτων;

Η υγεία των γυναικών παρουσιάζει μεγάλο ενδιαφέρον για την Ελλάδα, αλλά ο διαθέσιμος προϋπολογισμός για τις δραστηριότητες μειώθηκε λόγω της κρίσης. Η Κυβέρνηση θα πρέπει συνεχίσει τα προγράμματα που είχε αρχίσει. Υπάρχουν 19 κέντρα τα οποία βοηθούν τις γυναίκες, ιδίως τα θύματα της βίας, στις ανάγκες αναπαραγωγικής υγείας. Υπάρχει ανοιχτή γραμμή που μπορούν να χρησιμοποιήσουν οι νέοι και οι γυναίκες για να συζητήσουν με εμπειρογνώμονες διάφορα θέματα που επηρεάζουν την υγεία τους».

Β. ΑΠΑΝΤΗΣΗ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΑΝΤΙΠΡΟΣΩΠΕΙΑΣ ΣΤΗ ΓΕΝΕΥΗ

«Οι γιατροί είναι αυτοί που λαμβάνουν την απόφαση σχετικά με της καισαρικές τομές με βάση την υγεία των γυναικών, και η κυβέρνηση συνεργάστηκε με τα νοσοκομεία, τους ιατρικούς συλλόγους, καθώς και τους φορείς για την παρακολούθηση της έκτασης των διενεργούμενων καισαρικών τομών».

ΙΙ. ΕΡΩΤΗΜΑΤΑ

Δεδομένων των ανωτέρω, καθώς και του ότι η CEDAW ζήτησε αρχική ενημέρωση μέχρι το Μάρτιο 2015, ενώ η προθεσμία υποβολής της επόμενης συνολικής Έκθεσης στη CEDAW είναι ο Μάρτιος του 2017, διατυπώνουμε τ’ ακόλουθα ερωτήματα:

1. Έχει κάποιο Σχέδιο Δράσης το Υπουργείο για την εφαρμογή των συστάσεων του ΟΗΕ σχετικά με το θέμα της κατάχρησης των καισαρικών στη χώρα μας;
2. Σε τι θα μπορούσε να συνδράμει η Ελληνική Δράση για τα Ανθρώπινα Δικαιώματα, αξιοποιώντας το δυναμικό της (εθελοντές δικηγόρους, ιατρούς, κοινωνιολόγους, εκπαιδευτικούς, καλλιτέχνες κ.ά.) προς την κατεύθυνση της υλοποίησης των προμνησθεισών συστάσεων;
3. Ποια «προγράμματα», και ποια «κέντρα» λειτουργούν, τα οποία, είναι σε θέση να βοηθήσουν τις γυναίκες που επιλέγουν το νοσοκομειακό τοκετό να μην υποστούν αναίτιες καισαρικές και ιατρικές επεμβάσεις; Ποια η «ανοιχτή γραμμή» που μπορούν να χρησιμοποιήσουν οι γυναίκες «για να συζητήσουν με εμπειρογνώμονες διάφορα θέματα που επηρεάζουν την υγεία τους», μεταξύ των οποίων και το ενδεδειγμένο ή μη των ιατρικών παρεμβάσεων κατά τον τοκετό σε δημόσια και ιδιωτικά μαιευτήρια και κλινικές;
4. Δεδομένης της διαβεβαίωσης στην Επιτροπή ότι «η κυβέρνηση συνεργάστηκε με τα νοσοκομεία, τους ιατρικούς συλλόγους, καθώς και τους φορείς για την παρακολούθηση της έκτασης των διενεργούμενων καισαρικών τομών», υπάρχει η δυνατότητα να αποκτήσουμε πρόσβαση στο σχετικό υλικό που προέκυψε από την συνεργασία αυτήν;
5. Έχουν γίνει ποτέ έλεγχοι τήρησης των ιατρικών ενδείξεων για καισαρική τομή; Έχει ποτέ ασχοληθεί σχετικά το Σ.Ε.Υ.Υ.Π. ή άλλο Σώμα της Διοίκησης, προκειμένου να διαγνωσθεί το μέγεθος και η έκταση των σχετικών με τη γέννα παραβιάσεων θεμελιωδών δικαιωμάτων μητέρων και νεογνών;
6. Έχει κάνει έρευνα το Σ.Ε.Υ.Υ.Π. για την διαχείριση ιατρικών αποβλήτων από τους «μεγάλους ρυπαντές», τα νοσοκομεία και κλινικές; Ποιο το ποσό που πληρώνει η Ελλάδα ετησίως σε πρόστιμα λόγω της μη σύννομης διαχείρισης των αποβλήτων από νοσοκομεία και κλινικές; Ποιες οι πειθαρχικές και ποινικές διαδικασίες εναντίον των «μεγάλων ρυπαντών», φορέων και οργάνων, που οδήγησαν τη χώρα σε καταδίκες και τους φορολογούμενους σε καταβολές;

ΙΙΙ. ΣΥΝΤΟΜΗ ΠΕΡΙΓΡΑΦΗ ΤΗΣ ΥΠΟΘΕΣΗΣ ΠΟΥ ΕΜΦΑΤΙΚΑ ΘΕΤΟΥΜΕ ΥΠΟΨΗ ΣΑΣ

Κ. Υπουργέ,

Θα θέλαμε να θέσουμε ενδελεχώς υπόψη Σας ένα σοβαρότατο θέμα, που έχει «βάναυσες» συνέπειες σε μερίδα συμπολιτών μας, λόγω των πράξεων και των παραλείψεων εποπτευόμενων από Εσάς Φορέων, Αρχών, ν.π.δ.δ. και σε σχέση με το οποίο έχει ήδη ανοίξει φάκελος ενώπιον του Ευρωπαϊκού Δικαστηρίου Ανθρωπίνων Δικαιωμάτων, από ομάδα γυναικών που θεωρούν ότι η στάση των Αρχών θίγει –και μάλιστα «ενορχηστρωμένα»- θεμελιώδη δικαιώματά τους, όπως αυτά των άρθρων 1, 3, 8, 13 και 14 της ΕΣΔΑ.

Θέλουμε να πιστεύουμε ότι δεν έχει υποπέσει στην αντίληψή Σας το γεγονός ότι ΟΛΟΙ οι γονείς (71 άτομα, μήτέρες - πατέρες) που γέννησαν στο σπίτι τους (ιδίως προκειμένου να αποφύγουν τις προμνησθείσες αναίτιες και επικίνδυνες για την υγεία τους παρεμβάσεις του ιατρικοποιημένου νοσοκομειακού τοκετού, για τις οποίες ελεγχόμαστε σήμερα διεθνώς) στη Θεσσαλονίκη κατά τα έτη 2009 και 2010 βρίσκονται κατηγορούμενοι για «ρύπανση περιβάλλοντος» επειδή μετά την γέννα δεν παρέδωσαν ως «απόβλητο» το (ας σημειωθεί, πολύτιμο στην «μαύρη αγορά» για εταιρίες καλλυντικών και ιατρικές/γενετικές έρευνες) βιολογικό υλικό του πλακούντα της λεχώνας σε ιδιωτικές εταιρίες «διαχείρισης αποβλήτων» (οι οποίες δυστυχώς δεν ελέγχονται επαρκώς στην πράξη), αλλά προτίμησαν να το μεταχειρισθούν με σεβασμό στη σημειολογία του ως ένωσης μητέρας – παιδιού.

 Επίσης, υποθέτουμε ότι δεν είναι σε γνώση Σας ότι αυτό συνέβη κατόπιν εκτεταμένου profiling των προσώπων αυτών (εκλαϊκευμένα: «φακελώματος») με εντολή της Διεύθυνσης Δημόσιας Υγείας της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Θεσσαλονίκης, η οποία με το με αριθ.πρωτ.8530/26.03.10 έγγραφό της προς τα Ληξιαρχεία του Νομού Θες/νίκης ζήτησε να της αποσταλούν στοιχεία σχετικά με τον αριθμό των τοκετών που πραγματοποιήθηκαν κατ’ οίκον κατά τη διάρκεια του έτους 2009, καθώς και τα ονόματα των ιατρών ή μαιών που διενέργησαν τους τοκετούς, ζητώντας, μάλιστα, από τους ληξιάρχους, σε περίπτωση δήλωσης κατ’ οίκον τοκετού, «να κατατίθεται και η απόδειξη ή το τιμολόγιο (sic) της εταιρίας που διαχειρίστηκε τα παραγόμενα μολυσματικά απόβλητα».

Στις 07.04.2010, αφού οι ληξίαρχοι των κατά τόπων Δήμων είχαν κάνει «φύλλο και φτερό» όλες τις δηλώσεις γέννησης του 2009, διαβιβάστηκαν στην Δ.Υ. Ν.Α. Θες/νίκης «όλες οι ληξιαρχικές πράξεις γέννησης που αφορούν στους κατ’ οίκον τοκετούς, καθώς και οι αντίστοιχες δηλώσεις γεννήσεων», όπου καταγράφεται και ο γιατρός ή μαία που τις υπογράφει. Οι δηλώσεις αυτές, περιείχαν ευαίσθητα προσωπικά δεδομένα των γονέων και του παιδιού, όπως το θρήσκευμά τους, το επάγγελμά τους, αριθμός άλλων τέκνων τους, το βάρος του παιδιού που γεννήθηκε, το αν οι γονείς ήταν παντρεμένοι κατά τη χρονική στιγμή της δήλωσης του τέκνου, ονόματα προσώπων που συμπαραστάθηκαν στη γέννα, διευθύνσεις κατοικίας και πολλά άλλα, τα οποία κακώς βέβαια καταγράφονται (και παρανόμως προβάλλονται ως υποχρεωτικά πεδία) στις ληξιαρχικές πράξεις γέννησης, καθότι δεν απαιτούνται για την «βεβαίωση της αστικής κατάστασης» των προσώπων στα οποία αφορούν, γεγονός που αναφέρεται ρητά ως ο «σκοπός της επεξεργασίας» των προσωπικών δεδομένων που συλλέγονται,  η «ανάλογη σχέση» προς τον οποίον καθορίζει και τη νομιμότητα της τήρησης του σχετικού αρχείου από τα ληξιαρχεία, αλλά και –εξυπακούεται- προσδιορίζει και το νόμιμο χαρακτήρα ή μη της όποιας περαιτέρω επεξεργασίας των προσωπικών δεδομένων (όπως κατ’ εξοχήν η διαβίβαση αυτών). Ακολούθως, τα προσωπικά δεδομένα των προσώπων αυτών έγιναν πάλι «βορρά» στην διάθεση και έτερων φορέων και υπηρεσιών, όπως ο Σύλλογος Μαιών Μαιευτών Θεσσαλονίκης, ο Ι.Σ.Θ., το Υπουργείο Υγείας και Κοινωνικής Αλληλεγγύης (Δ/νση Πρωτοβάθμιας Φροντίδας Υγείας, Δ/νση Υγειονομικής Υγιεινής & Υγιεινής Περιβάλλοντος, Γραφείο Υπουργού, Γραφείο Υφυπουργού, Γραφείο Γενικού Γραμματέα Υγείας), του Σ.Ε.Υ.Υ.Π. και του Γενικού Επιθεωρητή Δημόσιας Διοίκησης, ενώ το Σ.Ε.Υ.Υ.Π. (Περιφερειακό Γραφείο Μακεδονίας – Θράκης) διενέργησε Έλεγχο με όλα αυτά τα στοιχεία, αλλά και με άλλα που συγκέντρωσε (χωρίς να ενημερώσει τους ελεγχόμενους ότι ελέγχονται), σχετικά με τη «νομιμότητα τήρησης της διαδικασίας διαχείρισης των ΕΙΑ που παράγονται κατά τη διενέργεια τοκετού στο σπίτι».

Με την παραπάνω Έκθεση Ελέγχου του Σ.Ε.Υ.Υ.Π. διαβιβάστηκαν περαιτέρω προσωπικά δεδομένα σχετικά με τις εν λόγω γεννήσεις, σε όλους τους παραπάνω φορείς, ενώ στα ΣΥΜΠΕΡΑΣΜΑΤΑ του (σελ.11, τελευταίο συμπέρασμα) αναφέρεται ότι «Η συλλογή στοιχείων από τα ληξιαρχεία του Νομού για τη διενέργεια κατ’ οίκον τοκετών, θα συνέβαλε στον έλεγχο της διαχείρισης των παραγόμενων ΕΙΑ-ΜΧ στους τοκετούς αυτούς», καταλήγοντας να ΠΡΟΤΕΙΝΕΙ (ΣΕΛ.12), εκτός από την ενημέρωση ιατρών και μαιών για τις διατάξεις της… περιβαλλοντικής νομοθεσίας: «Η Διεύθυνση Υγείας της Νομαρχιακής Αυτοδιοίκησης Θεσσαλονίκης να ζητήσει από τα ληξιαρχεία του Νομού να αποστέλλονται οι ληξιαρχικές πράξεις και οι αντίστοιχες δηλώσεις γέννησης των κατ’ οίκον τοκετών, ώστε να καθίσταται εφικτός ο έλεγχος της τήρησης της νομοθεσίας σχετικά με τη διαχείριση των παραγόμενων ΕΙΑ-ΜΧ».

Ο Σύλλογος Μαιών – Μαιευτών Θεσσαλονίκης, που στην κυριολεξία «ενορχήστρωσε» όλην αυτήν την κινητοποίηση Αρχών και φορέων, μιλούσε για «τεράστιες ποσότητες μολυσματικών αποβλήτων» και «σοβαρή απειλή της δημόσιας υγείας», μόνο για να διαπιστωθεί τελικά ότι επρόκειτο για… 21 τοκετούς ετησίως, δηλαδή για… 0,02 χλγρ βιολογικού υλικού ημερησίως, ποσότητας δηλαδή αντίστοιχης αυτής που απομένει σε ένα χαρτομάντηλο όταν εκκενώνουμε την μύτη μας, και μάλιστα υλικού προερχόμενου από ΥΓΙΕΙΣ - ελεγμένες για λοιμώδη και μεταδιδόμενα νοσήματα μαμάδες, ενώ μάλιστα οι νέοι γονείς διαχειρίστηκαν οι ίδιοι με σεβασμό τον –εν τοις πράγμασι μη μολυσματικό- πλακούντα της νέας μητέρας, αντί να τον μεταχειριστούν σαν «απόβλητο», ήτοι να τον πετάξουν ή να τον παραδώσουν σε εταιρίες). Ο Σύλλογος Μαιών Θεσσαλονίκης, που του κοινοποιήθηκε, όπως είχε ζητηθεί, η Έκθεση του Σ.Ε.Υ.Υ.Π. (άλλωστε, σε «εντολή» του Συλλόγου στηρίχθηκε ο Έλεγχος), προέβη σε περαιτέρω επεξεργασία άκρως ευαίσθητων δεδομένων, ήτοι «αποδελτίωσε» όλα τα παραπάνω σε νέα καταγγελία του ενώπιον Εισαγγελέων Α.Π. και Θεσσαλονίκης, οδηγώντας 79 άτομα σε Δίκη και αφήνοντας «κάπως μισάνοιχτο το ενδεχόμενο» να ακολουθήσουν και νέες διώξεις για «τοκετούς στο σπίτι των επόμενων ετών», με τις «ευλογίες» του Σ.Ε.Υ.Υ.Π., ΠΟΥ ΑΞΙΖΕΙ ΝΑ ΣΗΜΕΙΩΘΕΙ ΟΤΙ ΕΝ ΠΡΟΚΕΙΜΕΝΩ ΔΙΕΝΕΡΓΗΣΕ ΕΛΕΓΧΟ… ΙΔΙΩΤΩΝ (ΟΙΚΙΩΝ!) ΚΑΙ ΟΧΙ ΥΠΗΡΕΣΙΩΝ ΚΑΙ ΦΟΡΕΩΝ ΥΓΕΙΑΣ, όπως ΝΟΜΟΘΕΤΙΚΑ ΠΡΟΣΔΙΟΡΙΖΕΤΑΙ Η ΑΠΟΣΤΟΛΗ ΤΟΥ (!).

ΣΕ ΟΛΕΣ (και σε καθεμιά ξεχωριστά)ΤΙΣ ΔΙΑΒΙΒΑΣΕΙΣ ΠΟΥ ΑΝΑΦΕΡΟΥΜΕ ΠΑΡΑΠΑΝΩ ΠΑΡΑΒΙΑΣΤΗΚΑΝ ΟΙ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΤΟΥ Ν. 2472/1997.

Αξίζει επίσης να σημειωθεί ότι οι γονείς δεν κλήθηκαν ούτε από το ΣΕΥΥΠ, ούτε από την Εισαγγελία, για να διατυπώσουν τις απόψεις τους. Όλοι οι παραπάνω πολύχρονοι έλεγχοι επί των προσωπικών τους δεδομένων έγιναν εν παντελή αγνοία τους, με αποτέλεσμα να μάθουν ότι κατηγορούνται την ίδια στιγμή που έμαθαν ότι… δικάζονται (στις 11 Ιουνίου 2013, ενώπιον του Μονομελούς Πλημμελειοδικείου Θεσσαλονίκης).

Η κατάσταση αυτή της εμφανούς στοχοποίησης πολιτών και επαγγελματιών υγείας λόγω των επιλογών τους, οδήγησε πρόσφατα (πέραν ερώτησης στην Βουλή μας) έως και σε Ερώτηση στο Ευρωκοινοβούλιο. Το γεγονός ότι οι «Πράσινοι» ήταν αυτοί που κατέθεσαν το ερώτημα, είναι, ενδεικτικό του μεγέθους της… ρύπανσης που προκάλεσαν οι γονείς.

Κ. Υπουργέ,

Είμαστε βέβαιοι ότι θα αντιληφθείτε τη σοβαρότητα των παραβιάσεων ανθρωπίνων δικαιωμάτων, αλλά και του Νόμου περί προσωπικών δεδομένων (αυξημένης τυπικής ισχύος, καθότι ενσωματώνει ενωσιακή νομοθεσία) που εμπεριέχονται στο παραπάνω ιστορικό, καθώς και τους κινδύνους που εγκυμονεί για την διεθνή έκθεση της χώρας μας από πράξεις και παραλείψεις φορέων που ελέγχονται από το Υπουργείο Σας, των οποίων, μάλιστα, καλείστε να επωμιστείτε το πολιτικό κόστος.

Συνεπεία και των ανωτέρω, οι γυναίκες στη Θεσσαλονίκη, αλλά και σε ολόκληρη την Ελλάδα σήμερα δεν είναι ελεύθερες να επιλέξουν τις συνθήκες του τοκετού τους, αφού γνωρίζουν ότι όχι μόνο οι μαίες, οι επαγγελματίες υγείας και οι γιατροί τους, αλλά ενδεχομένως και οι ίδιες ενδέχεται να βρεθούν στο εδώλιο του κατηγορουμένου για λόγους που δεν μπορούν να προβλέψουν εκ των προτέρων, αλλά και το ότι «φακελώνονται» τα προσωπικά τους δεδομένα σε μιαν άνευ προηγουμένου, από πλευράς έκτασης και βαθμού, «επιχείρηση διαβιβάσεων» υπό το πρόσχημα του ελέγχου παραβάσεων της νομοθεσίας που –σημειωτέον!- δεν τυποποιούν σοβαρά αδικήματα, η δε προσεκτική και με οξύνοια παρατήρηση της ‘διαδικασίας’ αυτής καθιστά σαφές ότι, παρά τις περί επιδομάτων εξαγγελίες, στην πράξη στοχοποιείται από την Πολιτεία ο τοκετός στο σπίτι!

Έχοντας έρθει σε επαφή με δεκάδες γυναίκες που επέλεξαν αυτόν τον τρόπο τοκετού, είμαστε σε θέση να γνωρίζουμε ότι ο λόγος που –κατόπιν επιμελούς έρευνας και ευαισθητοποίησης!- επιλέγουν τον τοκετό στο σπίτι, συνδέεται άρρηκτα με τα πορίσματα του ΟΗΕ σχετικά με το Νοσοκομειακό τοκετό στη χώρα μας και γίνεται ιδίως προκειμένου να αποφύγουν παρεμβάσεις ‘ρουτίνας» που –λόγω και της αδράνειας της Πολιτείας στο θέμα αυτό- εγκυμονούν κινδύνους από απλές, επικίνδυνες και βαριές σωματικές βλάβες έως και θάνατο.

Δηλώνουμε ότι είμαστε πάντα στη διάθεση του Υπουργείου για όλα τα θέματα που αφορούν στην παρούσα, καθότι θεωρούμε ότι πρόκειται για θέματα σημαντικής θεωρητικής και πρακτικής σημασίας από πλευράς ανθρωπίνων δικαιωμάτων και της άσκησής τους στην πράξη.

Ζητάμε την απάντηση στα υπό ΙΙ) Ερωτήματά μας, καθώς και μιαν άμεση, κατ’ ιδίαν συνάντηση του Υπουργού με τη νόμιμη εκπρόσωπο του Φορέα μας για την συνολικότερη εκτίμηση των αναφερόμενων στην παρούσα θεμάτων.

Πηγή:
http://forbirth.blogspot.gr/2013/04/blog-post_11.html